Wees zuinig op alles wat je hebt!
Ik werd deze week weer gewezen op deze wijze les, die voor alle zaken in het leven geldt. Ik was al nooit zo te spreken over het openbaar vervoer, maar dit onheil valt toch echt volledig op mijn eigen conto te schrijven. Ik liet mijn tas in een nagenoeg lege bus liggen. Typisch gevalletje van: Die zien we nooit meer terug! Of toch wel?
Vorige week donderdag gebeurde het. De bel op mijn stageplek ging, en ik sprintte naar buiten om de bus te halen, die mij op het station afzet om over te stappen. Bus 142, mijn taxi huiswaarts, rijdt namelijk maar 1 maal per uur. Dat feit op zich zorgt bij mij al regelmatig voor frustraties. Dit is dan ook de reden dat Veolia in mijn telefoonboek bij de favorieten staat. Elke keer als mijn bus te laat is zal ik ze daarop attenderen. Afijn, wederom redde ik het op een paar minuten en het lot van nagenoeg een uur wachten was dus weer aan mij besteed.
Ik besloot om een andere bus te nemen, om alvast wat boodschappen te doen voor het avondeten. Dit was achteraf een fatale keuze. Toen ik de supermarkt uit liep en ik mijn gekochte spullen in mijn tas op wilde bergen, kwam ik er pas achter. Op een of andere manier kon ik de paniek niet bedwingen, mijn tas was weg…ik had hem in de bus achtergelaten! Onoplettendheid, onverstandigheid…zeg maar gerust domheid, dat kwam in mij op. Ik ben gelijk aan het bellen gegaan, maar eigenlijk weet je op dat moment al dat je stom bent geweest en dat je al je spullen kwijt bent.
In eerste instantie gaf een aardige chauffeur van de volgende bus mij een nummer wat ik moest bellen. Later bleek dit nummer helemaal niet over verloren voorwerpen te gaan. Ik belde vervolgens de Veolia klantenservice. Typerend voor het openbaar vervoer in Nederland is echter dat de klantenservice voor bussen maar tot 18.00 open is. Toen ik om 10 over 6 belde kreeg ik dus al geen gehoor meer! Eenmaal thuisgekomen heb ik mijn zetel achter de computer gezet en een mailtje naar deze zelfde klantenservice gestuurd over de situatie. De volgende dag al(!) kreeg ik een bericht terug: ’’Geachte heer, wanneer wij iets van Uw verloren voorwerp hebben vernomen zullen wij U hierover informeren’’. Yow, bedankt….die ben ik dus kwijt, dacht ik!
De zoektocht naar de verloren schat bleef dus aan. Ik ging er na een paar dagen en enkele telefoontjes die niets opleverden dan ook al min of meer vanuit dat ik mijn tas niet meer terug zou krijgen. Ik reisde dus alvast naar de stad af om te kijken of ik een nieuwe oplader voor mijn iphone kon gaan aanschaffen. Deze bleek €50,- te kosten, waarop ik besloot nog even wanhopig te wachten. Ook de aanschaf van een nieuwe tas stelde ik uit en het nodige papierwerk wat ik kwijt was werd opnieuw geprint. Vandaag was mijn laatste hoop. Huiverig voor een negatieve reactie stuurde ik voor de laatste keer een mailtje naar Veolia met de vraag of mijn tas zich nog ergens had vertoond. Even later kreeg ik reactie…
’’Je tas is gevonden. Je kan deze ophalen op Fatimastraat 45 in Tilburg-Zuid’’. Dit is de plaats waar de stadsbussen hun nachtrust gegund wordt. Hier ben ik eind deze middag mijn tas op gaan halen. Hij had enkel wat psychologische schade opgelopen doordat ik hem eenzaam had achtergelaten. Ik heb hem dus gelijk om mijn schouder gedaan, hij is weer veilig thuis, mét inhoud.
Mijn wijze les, zoals de titel al prijsgeeft, is dan ook: Wees niet alleen zuinig op je huisdier en schoonmoeder, maar op alles wat je bezit. Je bent iets in 1 seconde verloren en je moet er enorm veel moeite voor doen om het weer terug te krijgen. Ik besef dat ik geluk heb gehad! Irritant veel bellen heeft deze keer wel geholpen, maar je moet er dus zelf achteraan! Ik zeg het eigenlijk niet graag, maar Veolia: Bedankt!
Berry Kolen
Meer info over studeren, studie, opleiding, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check http://www.tilburgisthuis.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten