I love water

Er komt niks uit de kraan. Geen drupje!

Ik wil de kraan opdraaien om mijn handen even een goede wasbeurt te geven en tot mijn verbazing komt er niks uit de kraan. Geen drupje. Een angstig voor gevoel maakt zich van mij meester. ’Het zal toch niet.’ Terwijl ik de trap afstorm zie ik het briefje op de badkamer al hangen. ‘Lieve huisgenoten..’

‘Mijn kamer stond vandaag onder water, want er is iets kapot aan mijn wasbak. De hoofdleiding is afgesloten dus we hebben geen water vandaag. De huisbaas komt het morgen ergens maken. Groetjes!’

Water. Een dagje geen water? Moet toch best wel lukken. Wanneer mis je dat nou? Ik kan je verklappen dat je opeens een diep respect voelt voor alle mensen op de wereld die geen kraan tot hun beschikking hebben waar lekker fris drinkwater uit komt. Want stiekem gebruik je het best veel. En stiekem vinden huisbazen een huis gevuld met negen mensen die zonder water zitten niet echt een prioriteit. Er zit dus niks anders op dan er het beste van te maken.

Eten en drinken
Eerste levensbehoefte: ETEN, ETEN, ETEN! Nou veel succes met een pan pasta koken zonder water. Op zich is de friture om de hoek, dus daar hoeven we ons niet al te lang zorgen om te maken. Ik ben zelf het meest gesteld op het drink-gedeelte. Het is 10 uur ’s avonds als ik er eens binnen kom struikelen van mijn late college en natuurlijk heb ik geen drinken meer. Ik leef de helft van de tijd op water, want = goedkoop en gezond. Nu krijg ik het keihard terug in mijn gezicht, want ik ben drankloos en de supermarkt is dicht. Dan maar een paar uurtjes met een droog keeltje rond lopen.

Badkamer
Intens gelukkig omarm ik het flesje water wat ik in mijn tas heb gevonden. Ik besluit al snel om het als wc-doorspoelwater te gebruiken, want mijn blaas kan het allemaal niet meer aan. Zodra ik het hele flesje door de wc mik heb ik al meteen spijt. De handjes kunnen niet gewassen worden. Ik besluit maar om vroeg mijn bed in te duiken, want ik begin het langzaam niet meer leuk te vinden. Als ik m'n tandenborstel gewoontegetrouw onder de kraan houd, stort mijn wereld weer een keer in. Mijn tanden poetsten met een DROGE tandenborstel. Dat wens je je ergste vijand nog niet toe. Uiteindelijk probeer ik maar zo goed als het kan mijn witte tandpasta/speeksel-substantie midden in het putje te deponeren. Morgen maar een keertje doorspoelen dan.

Afwassen
’s Morgens moet ik natuurlijk onwijs naar de wc, maar dat stel ik uit totdat ik op school ben. Er zijn van die momenten dat je intens gelukkig bent dat je naar school mag. Deze momenten moet je koesteren. Ik sta er even bij stil en eenmaal op school schrob ik mijn handen weer schoon en voel ik mijn watervoorraad aan. Eenmaal thuis kom ik een enigszins verwilderde huisgenoot met pluizig haar tegen. ‘Het water doet het nog steeds niet. En de douche dus ook nog niet!’ Een treurige blik naar zijn haar. De treurigheid volgt als ik mijn kamer binnenkom en de drie dage oude afwas naar me zie lachen. Ik besluit wat ieder wijs persoon zou doen. Ik vlucht. Ik spring de trein in en ga naar mijn ouders. Een walhalla vol werkende toiletten, douches, kranen en glazen gevuld met vocht. En op dat moment besef ik: I love water.

Michelle Vleugels

Meer info over studeren, studie, opleiding, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check http://www.tilburgisthuis.nl