Geitenwollen sokken, leren handschoenen, dikke sjaal, snowboots en oorwarmers uit de kast om dit winterweer te trotseren.
Binnen blijven kan natuurlijk ook gewoon. Één ding is in ieder geval een feit. De sint is niet alleen met zijn zwarte pieten het land in getrokken. Of we het nu leuk vinden of niet, hij heeft ook enorme kou meegenomen.
Een collega vroeg me gister of ik de deur open wilde doen. Ik reageerde verbaasd: ’’heeft er iemand aangebeld dan!?’’. ’’Nee maar de winter staat weer voor de deur!’’, luidde het antwoord. En zo is het maar net. Opeens begon het, zoals weliswaar voorspeld werd door de heer Paulusma, te sneeuwen. En jawel, ook onze stad begon langzaamaan een wit beeld te vertonen, vlak voordat de maand december aanbrak. Meteen werd het record van de langste avondspits verbroken. Ik zeg het niet graag, maar gelukkig was de bus deze keer toch echt sneller dan de auto.
Voor sommigen is het een grote nachtmerrie. Deze mensen wensen een beer te zijn, zodat ze een winterslaap konden gaan houden. Ik kan me wel voorstellen dat buschauffeurs nou niet echt vrolijk worden van deze situatie. Opeens komen die brugpubers ook in de rij staan voor een kaartje en zit dus elke bus bomvol. Daarnaast loopt hij ook nog veel vertraging op, waardoor iedereen commentaar op die arme man begint te leveren. Het spijt me maar ook ik ben deel van iedereen en kan met 100% zekerheid zeggen dat ik niet de fijnste busreiziger ben. Ik biedt hiervoor dan ook mijn oprechte excuses aan!
Voor anderen, en dan bedoel ik met name kinderen, kan de pret niet op! De slee wordt uit de schuur gehaald en handschoenen zijn in elke willekeurige winkel opeens gebombardeerd tot bestseller. Opeens is die nieuwe Playstation toch niet meer interessant genoeg en wil men naar buiten. Nu valt het helaas nog mee met de hoeveelheid van de witte vlokken. Ik kan er namelijk persoonlijk wel van genieten om kinderen uren bezig te zien met creëren van een sneeuwpop of een iglo. Jeugdherinneringen komen naar boven van de tijd dat ik hele middagen bezig was om met vrienden een grote glijbaan van sneeuw te maken. Deze was dan na een halve dag alweer verdwenen, maar daar sprak niemand over. ’’It’s not about how we made it, it’s about the fact that we made it together’’!
Uiteindelijk is december misschien wel de mooiste maand van het jaar. Eerst komt de hele sfeer rondom Sinterklaas. Elke winkel houdt zogenaamd uitverkoop, om een ieder van cadeaus te voorzien die vervolgens worden weggegeven. Je wordt gek van de menigte en de gekte in de winkelstraten, maar ach, het heeft wel wat gezelligs.
Daarna volgen de kerstdagen waardoor familieleden bijeenkomen om samen te genieten van lekker eten en drank. De kou lijkt ervoor te zorgen dat we ons eventjes normaal gaan gedragen. Even vergeten we ons egoïstische leventje en gunnen we elkaar eens wat. Ook de bovengenoemde kids spelen samen buiten en zitten niet meer alleen voor de beeldbuis of op msn.
Zoals de bekende uitspraak van Johan Cruijff luidt: Elk nadeel heeft zijn voordeel, zo zie ik de winter. Het is dan weliswaar koud, maar hierdoor lijken onze zelfzuchtige hersencellen te bevriezen. Deze maken plaats voor liefde en warmte om ons heen. Ik weet dat ik nu iets te romantisch en irrationeel klink, maar ik hoop op deze manier toch een beetje bij te kunnen dragen aan een ieders kerstgedachte. Zoek je familie eens op als je op kamers zit, en geef je broertje of zusje wat extra aandacht. Kou zorgt ervoor dat we zowel binnen als buiten samen zijn. Daarom bedankt ik de sneeuw en zeg ik tegen de winter: ’’Wees proud to be koud!’’
Berry Kolen
Meer info over studeren, studie, opleiding, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check http://www.tilburgisthuis.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten