Fruitvliegjesoorlog en een moeras in je kamer
Ik heb mijn ogen nog dicht, het is ochtend en heet… bloedheet. Mijn zolderkamer lijkt wel een sauna. Met één oog open hang ik mijn arm uit bed: ik kan net bij mijn ventilatietoren die ik een hele tijd terug van mijn moeder heb gekregen. De wind in mijn gezicht voelt als de koude douche die ik nodig heb.
Wanneer ik weer fris en fruitig de koelkast open doe om een ontbijtje te maken, herinner ik me ineens dat ik gisteren te lui was om boodschappen te doen. Dus improviseer ik maar wat met een tomaat, chocoladekoekjes en cup-a-soup. Maar het is niet erg, ik zou vanavond toch al naar mijn moeder gaan, en ik bel haar even op om te vragen of ik ook mee kan eten. Niets gaat boven mama’s of papa’s kookkunsten. Hoef ik tenminste ook de afwas niet te doen, want vanaf het aanrecht staart een gevaarlijke hoge (en instabiele) berg afwas me aan. Even denk ik ook een snuffelende muis tussen het bestek te bespeuren.
Ik ga achter mijn laptop zitten om mijn mail te checken, maar voor de verandering valt het internet steeds uit. Ik ren drie keer van boven naar beneden om de router te resetten. Overigens, mochten je ouders het je niet verteld hebben: rennen van de trap is een grote afrader. Ik ben de valkampioene van Tilburg. Dit jaar ben ik al 4 keer van de trap gevallen… nuchter. (Dit tot hilariteit van mijn huisgenoten. De laatste keer dat het gebeurde heeft mijn buurman eerst 5 minuten staan lachen voordat hij mij opraapte. Ik lag er erg charmant bij in mijn roze pyjamabroek).
Uiteindelijk vult de rabobank website langzaam maar zeker toch mijn scherm, de rode cijfers doen pijn aan mijn ogen: dit is geen goed nieuws. Het maakt blijkbaar niet uit welke provider of belbundel je hebt, aan het eind van de maand is het toch Vodafone/Telfort/T-Mobile die het laatst lacht. Dat wordt vissticks en spinazie eten de rest van de maand.
Als ik `s avonds naar mijn vriendin wil gaan om een wijntje te drinken (natuurlijk de toprosé uit mijn vorige blog: Groot fontein van de Super de Boer), moet ik eerst een kwartier zoeken naar mijn sleutels. Ik heb een spijker in mijn muur naast de deur geslagen, zodat ik daar mijn sleutels kan ophangen: dan vind ik ze altijd terug, als ik ze daar ophang tenminste. Gelukkig is mijn zoektocht succesvol en zit ik even later op de bank van de Primus, het gezelligste en smerigste studentenhuis van Tilburg (onlangs is daar het waterreservoir van de wc van de muur gevallen).
Onder het genot van de rosé babbelen we wat af. Tot ik mijn vriendin met een walgend gezicht in haar wijn zie kijken: fruitvliegjes. En niet alleen in haar glas, maar ook in het mijne. Eigenlijk zijn ze overal. Een ware fruitvliegjesoorlog ontvouwt zich in de woonkamer, waarbij dramatiek noch sadisme wordt geschuwd. Ik leer een wijze les: fruitvliegjes verlaten een ruimte nooit meer als ze eenmaal binnen zijn… tenzij je op tijd de afwas zou doen en het vuilnis buiten zet misschien. Maar dat experiment hebben we niet uitgevoerd.
Een paar uur later, oké ik zal eerlijk zijn… Diep in de nacht, loop ik nog nagiechelend mijn kamer in. Ik zie tot mijn schrik dat ik het raam open heb laten staan (het is dan ook verrassend koel in mijn kamer). Het heeft een paar uur geleden heel erg hard geregend en mijn bed staat onder het raam. Deze combinatie heeft een moerassig effect: het matras is een spons, de vloer een vijver en de muur heeft plots een nieuw, bruinig patroontje.
Ik droog mijn vloer af met mijn enige, nog schone, handdoek die niet in de wasmachine zit. Als ik ook mijn bed droog geföhnd heb en rechtop wil gaan staan om de schade nog eens te bekijken, stoot ik mijn hoofd tegen een balk van mijn schuine dak, hard… Ik kan alleen maar hopen dat ik genoeg hersencellen overhoudt om mijn blog spelfoutloos te schrijven.
Overdrijven kan ik goed, maar genieten nog veel beter, want wat is het heerlijk om niemand verantwoording verschuldigd te zijn. Om zelf te beslissen wat, wanneer en waarom ik eet, drink of weg ga. Om thuis te komen als de zon alweer opkomt en uit te slapen tot mijn ontbijt officieel al avondeten is. Wat heerlijk is het studentenleven.
Saskia 't Lam
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten