Het is zo ver, voor de eerste keer deze zomer ga ik naar de muzenconcerten. Toegegeven, ik had eerder kunnen gaan, want de muzenconcerten zijn er in de zomer elke woensdag avond. Maar vorige week zag de lucht er bedreigend zwart uit, ik ben een watje en besloot niet te gaan. Vandaag kleurt de lucht blauw en kon niets me tegenhouden: ik zit op de fiets om samen met mijn twee vriendinnen een mooie avond te beleven.
Aangekomen bij de oude warande, een bos bij de universiteit, horen we de muziek al tussen de bomen door op ons af komen. De groepjes mensen verspreid over twee grasvelden zien eruit als een georganiseerde mierenhoop. We zijn wat aan de late kant, het is half 10, maar we vinden een mooi plekje naast het podium en de vijver. Niets kan onze avond nog verpesten.
Om me heen spot ik blote voeten, vervelende muggen en zo nu en dan een wolkje wietlucht. We leggen onze vuilniszakken op de grond,de tassen worden geopend en chips, wijn en bier komen tevoorschijn. Rond tien uur komen de discussies los, de maandelijkse uitgaven worden berekend en vergeleken en er is verontwaardiging over het mislukken van de formatie van paars plus. Mijn vriendin lijkt haar draai niet te kunnen vinden, ze gaat steeds verzitten: haar voeten slapen. Later zal blijken dat dit het enige negatieve punt aan de avond zal zijn. We zijn omringd door bos en water, maar zeker niet in de middle of nowhere.
Om half 11 gaan de mensen voor het podium los, ze staan te dansen en te lachen en ook op het podium zijn vrolijke gezichten te zien. Een kwartier later wordt het duidelijk dat er al een aantal wijntjes en biertjes zijn gedronken: opleidingen worden bejubeld en de eerste foto’s worden gemaakt. Vrienden en vriendinnen worden gesmst ook te komen, waarbij een hoop uitroeptekens worden gebruikt. Van onze ‘buren’ krijgen we een bakje olijven en tekst en uitleg bij de kaasjes die erbij zitten. Blijkbaar komen ze uit Denemarken.
Alle wijn en bier zorgen voor een zoektocht naar een toilet. Als mijn vriendin terugkomt is ze ronduit verontwaardigd over de 50 cent die het toiletbezoek haar heeft gekost. Ze is gelukkig al lang blij dat ze niet wild hoefde te plassen.
Het is 11 uur. Het einde van de avond is in zicht. Toch schuift er nog een andere vriendin bij ons aan. Er is het veel enthousiasme als we de avond bespreken, er wordt gelachen en geproost op de heerlijke avond. Op de achtergrond horen we “we want more, we want more!”, de muziek is ondertussen gestopt maar de menigte wil nog niet naar huis. Het geroep is eigenlijk overbodig, want volgende week woensdag zijn de muzenconcerten er weer.
Saskia `t Lam
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten