donderdag 29 juli 2010
3 dagen Kermis
Vrijdag 16 juli was het weer zover, de Tilburgse Kermis. De enige kermis waar ik elke jaar naartoe ga!
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik geen “die-hard” kermis fan ben en dus niet elke dag in hartje Tilburg te vinden was. Maar zo lang als ik me kan herinneren loop ik elk jaar zeker 1 keer over de kermis. Als ik mijn zomervakantie boek houd ik er zelfs rekening mee dat ik niet weg ben als de Tilburgse Kermis er staat.
Zaterdagavond 17 juli was de eerste keer dit jaar dat ik over de kermis liep. Ik ging met vrienden en het enthousiasme daalde al toen we de auto’s moesten parkeren. Wat een drukte in al die kleine steegjes! Maargoed als echte Tilburgers waren we dat allemaal wel gewend. Eenmaal op de kermis had ik toch wel een lichte teleurstelling. Er is namelijk een tijd geweest dat de meeste attracties elk jaar op dezelfde plek stonden. Dat gaf een vertrouwelijk gevoel als je dan na een jaar lang wachten weer de eerste stappen op de kermis zette. Dit jaar stond weer alles anders. Na een rondje kermis, flink wat geld uitgegeven bij Davinci Mystery (een schuifspel) en een paar keer penalty schieten gingen we inclusief gewonnen voetballen weer richting de Reeshof.
Maandag gingen we weer met z’n allen. Ik was al eens eerder op roze maandag naar de Tilburgse kermis geweest, maar vond er toen niet veel aan. Na lang zoeken ik mijn kast had ik nog een roze shirtje gevonden. Omdat de jongens van onze vriendengroep fulltime werken was ik met 2 vriendinnen al richting de stad gegaan. Daar hadden we met een collega afgesproken. Hij is homo en verkleed zich met carnaval altijd als vrouw en dus ook met Roze Maandag. We hadden al enkele verhalen gehoord over wat hij aan ging doen en dat hij nagels liet zetten en dergelijke. We waren dus erg benieuwd.
Voor de Bershka hadden we afgesproken. Na lang wachten hoorde we ineens de bekende mannenstem, we draaiden ons om en waren werkelijk geschokt. Hij had een lange roze jurk aan tot op de grond (zodat ie z’n benen niet hoefde te scheren), witte hoge hakken, nepnagels, een pruik, nepwimpers en een hoop make-up. We zijn vervolgens even met z’n vieren over de kermis gelopen en het is hilarisch om te zien hoe iedereen reageert op een travestiet. Vele foto’s werden er genomen en echt iedereen draaiden zijn of haar hoofd om, om onze collega eens goed te bekijken. “Heerlijk!” vond hij al die aandacht.
Wat me trouwens op dat moment opviel was hoeveel vrouwen er met roze maandag ook met enorm hoge hakken lopen. Die vrouwen dachten vast “als mannen het kunnen, dan wij ook!”, maar ik was toch echt heel blij met mijn sneakers vooral met de warmte van die dag. Rond 7 uur kwamen de jongens van de vriendengroep, zijn we wat gaan eten en hebben we nog een paar uur bij het schuivenspel gestaan. Rond 22:30uur gingen we weer naar huis.Ik heb een hele leuke dag gehad, mijn ogen uitgekeken en vind het mooi om te zien dat er op zo’n dag toch ook gewoon hetero mannen rondlopen.
Na een drukke week zijn we zondag 25 juli nog snel de laatste dag naar de kermis geweest. De avond ervoor hadden we een feestje en ik had toen afgesproken om samen met een vriendin in de catapult te gaan. Vorig jaar had ik namelijk mijn angst overwonnen met de Booster dus nu wilde ik weer een stapje verder. Die vriendin mocht alleen helaas niet meer naar de kermis, dus ben ik maar met een goede vriend gegaan. Na een rondje te hebben gekeken, omdat ik toch wel twijfelde, had hij me overgehaald en liepen we richting de grote bal. Iedereen zat me natuurlijk bang te maken “wat nou als die bal eraf schiet!?” gelukkig ben ik daar niet gevoelig voor.
Eenmaal ik de attractie, met een kater van de avond ervoor zat ik met zweethanden naar de grote menigte te kijken die voorbij kwam lopen en even bij de attractie stopte om die bal omhoog te zien schieten. Het was spannend, maar vond het erg leuk! Ik hoorde later alleen wel dat net voordat wij in de catapult gingen de elastiek was geknapt. Toch maar goed dat ik dat niet heb geweten op dat moment…
Tessa van Laarhoven
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Studentenstad in de vakantie
Tilburg is een echte studentenstad en dat maakt Tilburg zo leuk vind ik. Maar als ik eens een weekend niet terug naar Venlo ga, zie ik veel andere mensen dan doordeweeks. Het is net of er dan meer echte Tilburgse mensen zijn dan studenten. Hoe zit het dan in de vakantieperiode? Veel studenten gaan dan op vakantie en veel gaan er terug naar hun stad of dorp waar ze vandaan komen. Ik heb in de vakantie dus nooit echt het studenten-gevoel in Tilburg. Maar toch zijn er wel wat dingen te doen die leuk zijn voor studenten. Zoals?
Als de vakantie bijna is aangebroken of net begonnen is, is er elk jaar het Tilburg Studenten Festival. Dit jaar was het festival op 11 juni en voor de zesde keer georganiseerd. Het vond plaats in het MIDI Theater aan de Heuvel. Vorig jaar was het nog buiten, op de Korte Heuvel, dat vond ik veel gezelliger en meer mensen met mij, want dit jaar was er niet zo veel te doen. Er is toch meer sfeer met lekker weer buiten en er komen meer mensen op af. Ik hoop dat ze het volgend jaar weer buiten houden.
Wat ook leuk is voor studenten (niet voor iedereen, maar goed), is natuurlijk de Tilburgse Kermis. Heel Nederland komt er op af en er is veel te zien. De Tilburgse Kermis is de grootste kermis van de Benelux. Het is ontzettend groot en daarom komen er hier en daar wat extra terrasjes bij. Maar ga niet te vaak in een attractie, want je betaalt al gauw zes euro voor een ritje.
Nu komen we bij het allergrootste, aller-vetste, aller-leukste en aller-zatste feest van Tilburg aan: de TIK-week (Tilburgse Introduktie Kommissie). Als aankomende student moet je zeker deelnemen aan deze introductie van de stad. Maar niet alleen als aankomende student; ook als je al een paar jaar studeert, blijft de TIK-week een groot feest. Het is een week (dit jaar van 16 augustus tot en met 20 augustus) met een vol, maar leuk programma, zodat je de hele studentenstad te zien krijgt en weet wat het echte studentenleven inhoudt. Ook komen er veel artiesten optreden door heel de stad. Waarschijnlijk ben je na die week ontzettend brak en kapot, maar geloof me, dat is het helemaal waard.
Als je geen eerstejaars student meer bent, maar je wil per se het hele programma meemaken, kun je je opgeven als TIK-mama of –papa. Je krijgt dan met z’n tweeën een groepje nieuwe studenten en zal hun rondleiden door de stad. Zorg er wel voor dat ze niet teveel bier drinken!
Als je tenslotte nog een beetje energie overhebt en je hebt nog zin in een feestje, dan staat er op de zondag erna (22 augustus dit jaar) Dancetour op het programma. Geld heb je dan waarschijnlijk niet meer, dus komt het goed uit dat dit festival gratis is. Dit dance-evenement vindt plaats op het Koningsplein en is overdag. Dancetour bestaat al sinds 2001 en had toen nog de naam Boulevard of Dance. Toen het feest in 2004 in meerdere steden werd gehouden, kreeg het logischerwijs de naam Dancetour. In Tilburg komt het evenement langs sinds 2008.
Zo heb je dus nog genoeg te doen als student zijnde in de vakantie. Maar als school weer is begonnen, kun je gelukkig weer normaal elke dinsdag en donderdag met je klasgenoten in Philip en Bolle gaan zitten.
Anne Steevensz
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Labels:
"café Philip",
"Midi Theater",
"TIK week",
"Tilburgs Studenten Festival",
"Tilburgse Kermis",
Bolle,
Dancetour,
Heuvel,
studenten,
studenten-gevoel,
studentenstad,
TIK,
tilburg,
vakantie
woensdag 28 juli 2010
Wakeboarding @ Piushaven
Zondag 18 juli vond voor de allereerste keer een wakeboard-event plaats in Tilburg, en wel in de Piushaven!
Terwijl de haven zich op nog geen steenworp afstand van de Tilburgse Kermis bevond hing er rondom het water een toffe en zeer relaxte zomersfeer. Het verschil met de kermis van om de hoek kon bijna niet groter! Ter vergelijking: Kermis = TE druk, opeengepropt, DUUR en voor mijn gevoel nu al tien jaar bijna hetzelfde… Het Wakeboardevent = superchill, lekker veel ruimte om te zonnen, op je gemakje kijken naar toffe stunts.. GRATIS en een nieuw leuk evenement in Tilburg.
Sportwinkel Sportief organiseerde in samenwerking met O’neill en kapsalon Hardy’s het wakeboardevent waar Nederlands beste wakeboarders hun kunsten kwamen vertonen. Ook beginners konden zich opgeven en een poging wagen op een board en achter een lier in de haven. KLIK HIER VOOR DE FOTO’s! Een tijdje heb ik nog getwijfeld maar uiteindelijk heb ik toch niet meegedaan...
Maar liggend op het dak van de Hardy’s boot begon er toch iets bij mij te kriebelen! Die wakeboarddudes en chicks waren toch wel erg tof bezig en omdat ik zelf al erg graag snowboard lijkt wakeboarden me een toffe uitbreiding in mijn sportskills.
Ik heb mezelf dan ook voorgenomen het komende jaar te gaan leren wakeboarden en volgend jaar boardend door de Piushaven te gaan!
I want to be a wakeboardchick!
Annika van Heeswijk
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Tilburg zonder kermis?
De kermis in Tilburg is, zoals iedereen weet, enorm groot en kan je er bijna niet omheen. Maar wat nou als je helemaal niet van kermis houdt en wel in Tilburg woont? Dat moet best wel lukken, dacht ik: gewoon de stad ingaan en niks van de kermis te hoeven zien. M’n moeder kwam een dagje naar Tilburg, dus gingen we samen op pad.
Het ging al mis bij de bushalte. De bus kwam veel te laat, omdat alles was ontregeld vanwege die kermis. Bussen rijden dan om en komen 20 minuten te laat. Toen we op het station aankwamen en richting de stad liepen, zagen we al meteen een deel van de kermis en het kermisvolk. Missie dus al mislukt.
We wilden gaan lunchen en omdat ik dit altijd graag bij Bolle doe, moesten we door de kermis lopen. Gelukkig viel het nog wel mee met de drukte en waren we snel gearriveerd bij mijn favoriete lunchplek. Maar ook Bolle was aan de kermis verbonden. De Frans Bauer-muziek vloog je om de oren en we namen plaats aan hoge houten tafels (nieuw of voor de speciaal kermis?) waar het blad bijna vanaf klapte en de stoelen me splinters in m’n voeten gaven. Gelukkig was het eten weer heerlijk en konden we weer door met onze missie de kermis te vermijden.
De winkelstraat! Daar waren natuurlijk geen attracties en snoepkramen te bekennen. Ja, hier konden we weer even normaal zijn en zoals vrouwen dat goed doen: winkelen. Zonder lawaai op de achtergrond.
Na weer het een en ander gekocht te hebben, hadden we dorst en besloten we een drankje te doen op het Pieter Vreedeplein. Vanaf hier zagen we alleen het enorm grote reuzenrad. Maar er was ook een podium geplaatst op het plein. Die avond was er namelijk Carribean Night en de bijbehorende muziek hadden ze al aangezet tijdens het verder opbouwen van het podium. Zo hadden we eerder het idee dat we ergens tropisch op vakantie waren dan dat we in een stad met de grootste kermis van de Benelux waren.
Kortom: het is moeilijk om de kermis in Tilburg te omzeilen, maar je kan er best een gezellig dagje van maken, als je maar een beetje je best doet.
Anne Steevensz
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Begin van je studententijd!
Voor veel eerstejaarsstudenten begint hun studententijd met deelname aan de TIK-week. Het is een week vol gezelligheid, drank en informatie over alle ins en outs van Tilburg! Gedurende vijf dagen worden de eerstejaarsstudenten, onder begeleiding van mentoren wegwijs gemaakt in Tilburg.
Mentoren.
Dit jaar moesten de potentiële mentoren “auditie”doen om in aanmerking te komen voor deze job. Dit is een logische aanpak want als mentor heb je veel verantwoordelijkheid. Definitie mentor: “opvoeder, raadgever. Een mentor is iemand die opkomt voor de persoonlijke belangen van een meerderjarige die dit zelf niet (meer) kan.” Ben je dus bang dat je er helemaal alleen voor komt te staan deze week? Dat hoeft niet meer want er staan gespecialiseerde mentoren voor je klaar!
Mede studenten.
Ben je aankomende student van de Avans Hogeschool, de Fontys Hogeschool of de Universiteit van Tilburg? Iedereen is welkom. Je wordt opgedeeld in groepjes. Jij zult ingedeeld worden in het groepje op basis van je studie richting. Zo leer je al vast veel leuke nieuwe mensen kennen die je dan vaker tegen zult komt op je opleiding. Vele vriendschappen ontstaan hier. Tijdens deze week ga je samen met andere eerste jaar studenten Tilburg ontdekken. Zo bezoek je alle studentenverenigingen die Tilburg rijk is en tijdens de informatie Tik laten diverse instanties je zien waar ze voor staan. Hierbij kun je denken aan diversie sport-, studie- en studentenvereniging die zich allemaal op een leuke manier aan jou presenteren.
Redenen.
Er zijn vijf volle en leuke dagen, dus hier vijf redenen om deze week echt niet te missen:
1. Goed begin van je studententijd
2. Ontdek de Brabantse gezelligheid
3. Hoe meer zielen hoe meer vreugd
4. Dansen met 2000 man is een stuk minder gênant
5. De biercantus is onvergetelijk
Hoe, wat en waar?
De tikcommissie heeft het allemaal goed georganiseerd. Ze hebben deze vijf dagen dan ook zo ingepland dat niemand zich hoeft te vervelen. Kijk voor meer informatie en het programma op: http://stuwww.uvt.nl/tik/. Weet jij al zeker dat deze week niet wilt missen? Schrijf je dan meteen in op de website.
Alvast heel veel plezier!
Mirte Langenhuijsen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
dinsdag 27 juli 2010
Wat zullen we eten?!
Tilburg – Om een bruisend studentenleven met veel studeren en feesten vol te houden, moet er natuurlijk goed worden gegeten. Nu is het ochtend- en middageten vaak nog niet zo’n probleem. Op hogescholen en de universiteit van Tilburg worden vaak verschillende broodjes verkocht. Maar als je aan avondeten denkt wordt het al een stuk lastiger. Ook als student wil je goed blijven eten en iedere dag uit eten gaan is natuurlijk niet voor iedereen betaalbaar. Maar je hebt ook geen zin om iedere avond 2 uur in de keuken te staan om te koken en vervolgens alles af te wassen. Hoe zorg je er dan toch voor dat je ’s avonds een lekker bord eten binnenkrijgt? Hieronder een aantal tips.
Eten in je studentenhuis
De goedkoopste manier blijft toch nog altijd om thuis te eten, in je studentenhuis. Maar dan zijn er ook nog verschillende manieren denkbaar. In sommige huizen komt het voor dat je samen kookt en eet. Handig hieraan is dat je niet iedere dag zelf hoeft te koken. Mocht dat niet het geval zijn in je studentenhuis kun je natuurlijk altijd met een medehuisbewoner afspreken om samen te koken of je kunt met mensen van je studie samen gaan koken. Zo wordt het avondeten nog heel gezellig.
Mocht je toch op jezelf zijn aangewezen, probeer dan bijvoorbeeld voor twee dagen te koken. Pasta kun je heel gemakkelijk nog een dag bewaren om het vervolgens dag twee weer op te warmen in de pan of in de magnetron. Maar je kunt ook een grote pan eten maken en daar een gedeelte van invriezen zodat je het veel langer kunt bewaren.
Natuurlijk zijn er ook dagen bij dat je absoluut geen tijd, energie of zin hebt om iets aan avondeten te doen. Dan kun je altijd nog iets bestellen. Dat kan heel gemakkelijk via www.justeat.nl of www.thuisbezorgd.nl. Maar denk eraan, eten thuis laten bezorgen is vaak heel duur en ook niet altijd even gezond!
Ook de supermarkt bij jou in de buurt biedt verschillende mogelijkheden om snel avondeten klaar te hebben. Zo heb je magnetronmaaltijden die heel gemakkelijk binnen enkele minuutjes te zijn te bereiden. Je proeft bij magnetronmaaltijden wel dat de smaak een stuk minder is dan bij een verse maaltijd.
Uit eten
Natuurlijk kun je er ook voor kiezen om te gaan uit eten. Tilburg heeft vele cafeetjes en restaurantjes die voor enkele euro’s al een lekkere maaltijd serveren. Op het Piusplein, de Oude Markt en de Heuvel liggen vele cafeetjes die een lekkere maaltijd aanbieden. Maar ook daarbuiten kun je vaak op verschillende plekken lekker eten. Kijk maar eens op www.tilburg.com voor meer info. Maar let op, als je gaat uit eten in het centrum van Tilburg ben je toch al snel €10,- kwijt voor een maaltijd en natuurlijk iets te drinken er bij. Voor studenten is het meestal niet betaalbaar om dat iedere dag te doen.
Nou, het kan nog goedkoper! Je kunt bijvoorbeeld ook gaan eten in het restaurant bij de universiteit. Daar kun je voor enkele euro’s lekker eten. Wat dacht je bijvoorbeeld van Tomatencremesoep voor slechts €0,98! En voor kalkoenreepjes in kruidige saus met aardappelpuree en doperwten betaal je €3,94! Dat is nog eens goedkoop uit eten gaan. Voor meer info over het Food Plaza restaurant kun je terecht op: www.uvt.nl. Hier kun je iedere week bekijken wat het restaurant aan eten te bieden heeft.
Bon appétit!
Edwin Vossen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Sjakie en de Chocoladefabriek-sferen in het Textielmuseum
Het Textielmuseum, ik was er nog nooit geweest. Na anderhalf jaar in Tilburg te wonen kon ik bezoekjes aan De Pont, het Scryption en het Brabants Natuurmuseum wegstrepen. Van het lijstje met de vier bezienswaardige musea in Tilburg bleef er dus nog eentje over. Een bezoekje aan het Textielmuseum was ik toch wel aan mezelf verplicht, voordat ik me ooit in de volgende situatie zou bevinden: ‘Je woont in Tilburg, ooit naar het Textielmuseum geweest? NEE?! Goh…’
Nummer vier op het lijstje dus. Ik had wel even het internet nodig, het museum ligt niet opvallend in het centrum. Ik wist wel ongeveer waar het lag, vlak bij de Pont, iets er voorbij… De site gaf me voldoende inzicht in de reis en prijs, om het maar even op zijn NS te zeggen. Niet moeilijk te vinden en niet duur, ik kon onderweg.
Bij binnenkomst viel mijn oog op een ruimte waar allemaal opgevouwen stofjes lagen/hingen in felle kleuren, ik kon er maar een stukje van zien. Ik vond het al meteen interessant en hoopte dat de caissière snel tot de afsluiting van haar verhaal zou komen met een ‘veel plezier dames’. Ze eindige echter met een ‘als jullie die kant op gaan beginnen jullie bij het begin’, een totaal andere kant op wijzende dan waar ik de gekleurde stofjes had zien liggen. Heel logisch, bleek achteraf, aangezien die ruimte de shop van het museum was.
Het museum begint met een ruimte waar grote en oude machines staan, het ruikt er naar een oude schuur, maar niet onaangenaam. Hierdoor kom ik helemaal in de sfeer. Machine na machine wordt getoond hoe textiel wordt gemaakt, van het schapenwol naar de dradenmachine, naar de weefmachine. Sommige machines staan zelfs aan. Aan het einde zie je hoe een machine een kleed weeft. Het kleed komt stukje voor stukje de machine uit, wat ontzettend langzaam gaat, dus ik liep door naar het textiellab. Om nou te wachten tot die machine er een kant en klaar kleed uit had geperst.
Het textiellab deed me denken aan Sjakie en de chocolade fabriek. Daarin lopen allemaal ‘oempa loempa’s’(kleine mannetjes) rond om de boel op gang te houden. Laat ik het even toelichten: in het textiellab stonden weer overal grote weefmachines, waarvan zeker de helft aan stond. Overal liepen oude mannetjes in zwarte polo’s rond. Sommige stonden een machine te bedienen of waren bezig met draden in een machine, druk in de weer dus. Vandaar de Sjakie en de Chocoladefabriek gedachte. De machines in het textiellab worden namelijk nu nog echt gebruikt om textiel te produceren. Verderop in het lab waren studenten met de computer aan het werk met patronen die zij in hun textiel wilde hebben.
Verder was er nog een tentoonstelling van Lam de Wolf, ‘Hete harten, koele koppen’. Hier hingen onder anderen veel stoffen kunstwerken aan de muur, en een kledingrek met hele grote jurken die bol waren gepresenteerd. Helemaal op de bovenste verdieping was nog kleinschalige tentoonstelling van afstudeerprojecten van studenten. Deze kunstwerken waren allemaal uiteraard ook in de trant van textiel. Op de grond lag een kleed van vilt, in de vorm van een schimmel.
Nu waren er nog twee gedeelten van het museum die niet veel indruk op me hebben gemaakt, namelijk: de damastwasserij, hier lagen mappen met oude patronen opgeslagen en er stonden ook nog wat oude machines, en nog een etage waar een groot scherm van 2 bij 20 meter stond. Daar werd een film op afgespeeld, waarvan ik niet veel heb meegekregen aangezien ik memories aan het spelen was op een informatietelevisietje die bij het museum hoorde....
Textielmuseum = afgevinkt :)
Simone Benckhuijsen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Het terrasweer in Tilburg krijgt vandaag een 7,5
(Omdat we tot de ‘zesjescultuur’ van Balkenende behoren mag dit natuurlijk afgerond worden naar boven!)
Het is in Tilburg op een warme zomerdag niet opvallend als men zich opeens massaal in de binnenstad begeeft. Deze keer niet om te shoppen of uit te gaan. Blijven zitten totdat je vergeet dat je nog geen avondeten hebt gehad. Dan toch maar die vlugge hap en vervolgens weer lekker verder met waar je mee bezig was…Terrassen!
Wanneer de zomer zich aandringt worden de rieten stoelen van alle horecagelegenheden weer tevoorschijn getoverd. Ik vraag me wel eens af waar ze die grote hoeveelheid zitplaatsen in de winter opslaan. Toch heb ik niet de behoefte om daar al te lang over na te denken. Want mijn filosofie die achter deze stoelen schuil gaat is eigenlijk juist het vergeten van de dagelijkse sleur. Nergens over piekeren, gewoon geld uitgeven, dat is het principe. Datgene, waar de vakantie voor bedoeld is. En het lukt in Tilburg aardig moet ik bekennen. Er zijn in ieder geval plaatsen genoeg, om van een goed gesprek te kunnen genieten onder het genot van en hapje en een drankje en niet te vergeten natuurlijk de zon. Want dat is toch hetgeen wat vaak verstaan wordt onder ‘chillen’.
Het is heerlijk om even niets te hoeven doen. Daar zijn over het algemeen de meeste mensen, en zeker studenten, het wel mee eens lijkt me. Vele plekken in de kruikenstad zijn de moeite waard om jezelf even te laten verwennen. Ik zal je als lezer van deze blog enkele tips cadeau doen. Zo is het Piusplein in de zomer geen Piusplein meer, maar daadwerkelijk 1 groot terras. Vooral Brandpunt en Bolle worden gezien als trekpleisters in Tilburg. Enige minpuntje: mijn mening is dat men hier echter wel iets harder mag lopen voor de centen. Ik maak het helaas nog regelmatig mee dat ik lang op mijn goudgele maatje moet wachten, en dat is nou niet bepaald waar je behoefte op hoopt. Toch is het hier zeerzeker altijd gezellig en vooral ’s avond de ‘place to be’.
Dan hebben we nog de Korte Heuvel. Tjah, wat moet ik daar nou over zeggen…daar is het altijd wel goed toeven! Ook hier wordt een flink aantal bipsbeschermers uit het magazijn getrokken om de gast het naar wens te maken. Het leuke aan de Korte Heuvel is dat alle stijlen lekker door elkaar zitten. Zo heb je het Tribunaal waar vaak de wat ouderen zitten die zich nog erg jong voelen. Tegelijkertijd zijn er verschillende cafés waar de jongeren niet weg te slaan zijn, zoals de Clochard, café Philip en de Studio. Ook vind je hier Clancy’s, een grote pub. Hier moet je zeker een keer geweest zijn. Lekker op z’n Iers ongegeneerd zuipen of zoals je het tegen je ouders verwoord: gezellig een drankje doen!
Er zijn nog wel een paar terrasgelegenheden in deze stad, waarvan ik spijt krijg als ik ze zou overslaan. Zo vind je, helaas wel een stukje buiten het ‘terrascentrum’, het historische Spaarbank. Op een kruispunt waar vele fietsers en wandelaars dagelijks voorbijkomen kan je zowel voor het pand als in de tuin leuk zitten en genieten van heerlijke versnaperingen. Zeker de moeite waard! Op de Heuvel vind je ook nog een aangename gelegenheid om je welverdiende weekend of vakantiedag door te komen. Hier is Havana bij uitstek het café waar je goedkoop én lekker kan eten en drinken. Ik ben een romanticus maar dit restaurant, in combinatie met het vallen van de zomeravond, nadert dan toch wel de perfectie voor een student.
Ik wil je als lezer de tip van de loungebanken bij Jack’s Casino op het Pieter Vredeplein niet onthouden. De heerlijkheid zelve! Het is helaas wel een van de weinige plekken in Tilburg waar je echt kan loungen, dus is er vaak weinig ruimte over. Dit brengt het terrascijfer voor de stad dan toch weer een beetje naar beneden. Al met al kan ik het horecagevoel van de Tilburgers wel waarderen. Uiteindelijk kom ik dus op het mooie cijfer 7,5.
Zo, nu eerst een ....
Berry Kolen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Het is in Tilburg op een warme zomerdag niet opvallend als men zich opeens massaal in de binnenstad begeeft. Deze keer niet om te shoppen of uit te gaan. Blijven zitten totdat je vergeet dat je nog geen avondeten hebt gehad. Dan toch maar die vlugge hap en vervolgens weer lekker verder met waar je mee bezig was…Terrassen!
Wanneer de zomer zich aandringt worden de rieten stoelen van alle horecagelegenheden weer tevoorschijn getoverd. Ik vraag me wel eens af waar ze die grote hoeveelheid zitplaatsen in de winter opslaan. Toch heb ik niet de behoefte om daar al te lang over na te denken. Want mijn filosofie die achter deze stoelen schuil gaat is eigenlijk juist het vergeten van de dagelijkse sleur. Nergens over piekeren, gewoon geld uitgeven, dat is het principe. Datgene, waar de vakantie voor bedoeld is. En het lukt in Tilburg aardig moet ik bekennen. Er zijn in ieder geval plaatsen genoeg, om van een goed gesprek te kunnen genieten onder het genot van en hapje en een drankje en niet te vergeten natuurlijk de zon. Want dat is toch hetgeen wat vaak verstaan wordt onder ‘chillen’.
Het is heerlijk om even niets te hoeven doen. Daar zijn over het algemeen de meeste mensen, en zeker studenten, het wel mee eens lijkt me. Vele plekken in de kruikenstad zijn de moeite waard om jezelf even te laten verwennen. Ik zal je als lezer van deze blog enkele tips cadeau doen. Zo is het Piusplein in de zomer geen Piusplein meer, maar daadwerkelijk 1 groot terras. Vooral Brandpunt en Bolle worden gezien als trekpleisters in Tilburg. Enige minpuntje: mijn mening is dat men hier echter wel iets harder mag lopen voor de centen. Ik maak het helaas nog regelmatig mee dat ik lang op mijn goudgele maatje moet wachten, en dat is nou niet bepaald waar je behoefte op hoopt. Toch is het hier zeerzeker altijd gezellig en vooral ’s avond de ‘place to be’.
Dan hebben we nog de Korte Heuvel. Tjah, wat moet ik daar nou over zeggen…daar is het altijd wel goed toeven! Ook hier wordt een flink aantal bipsbeschermers uit het magazijn getrokken om de gast het naar wens te maken. Het leuke aan de Korte Heuvel is dat alle stijlen lekker door elkaar zitten. Zo heb je het Tribunaal waar vaak de wat ouderen zitten die zich nog erg jong voelen. Tegelijkertijd zijn er verschillende cafés waar de jongeren niet weg te slaan zijn, zoals de Clochard, café Philip en de Studio. Ook vind je hier Clancy’s, een grote pub. Hier moet je zeker een keer geweest zijn. Lekker op z’n Iers ongegeneerd zuipen of zoals je het tegen je ouders verwoord: gezellig een drankje doen!
Er zijn nog wel een paar terrasgelegenheden in deze stad, waarvan ik spijt krijg als ik ze zou overslaan. Zo vind je, helaas wel een stukje buiten het ‘terrascentrum’, het historische Spaarbank. Op een kruispunt waar vele fietsers en wandelaars dagelijks voorbijkomen kan je zowel voor het pand als in de tuin leuk zitten en genieten van heerlijke versnaperingen. Zeker de moeite waard! Op de Heuvel vind je ook nog een aangename gelegenheid om je welverdiende weekend of vakantiedag door te komen. Hier is Havana bij uitstek het café waar je goedkoop én lekker kan eten en drinken. Ik ben een romanticus maar dit restaurant, in combinatie met het vallen van de zomeravond, nadert dan toch wel de perfectie voor een student.
Ik wil je als lezer de tip van de loungebanken bij Jack’s Casino op het Pieter Vredeplein niet onthouden. De heerlijkheid zelve! Het is helaas wel een van de weinige plekken in Tilburg waar je echt kan loungen, dus is er vaak weinig ruimte over. Dit brengt het terrascijfer voor de stad dan toch weer een beetje naar beneden. Al met al kan ik het horecagevoel van de Tilburgers wel waarderen. Uiteindelijk kom ik dus op het mooie cijfer 7,5.
Zo, nu eerst een ....
Berry Kolen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Labels:
"café Philip",
"Jack's Casino",
"Korte Heuvel",
"Pieter Vredeplein",
Bolle,
Brandpunt,
Chillen,
Clancy's,
Clochard,
Havana,
Heuvel,
Piusplein,
Spaarbank,
Studio,
Terras,
tilburg,
Tribunaal,
Zomer
maandag 26 juli 2010
Muzenconcerten: We want more!
Het is zo ver, voor de eerste keer deze zomer ga ik naar de muzenconcerten. Toegegeven, ik had eerder kunnen gaan, want de muzenconcerten zijn er in de zomer elke woensdag avond. Maar vorige week zag de lucht er bedreigend zwart uit, ik ben een watje en besloot niet te gaan. Vandaag kleurt de lucht blauw en kon niets me tegenhouden: ik zit op de fiets om samen met mijn twee vriendinnen een mooie avond te beleven.
Aangekomen bij de oude warande, een bos bij de universiteit, horen we de muziek al tussen de bomen door op ons af komen. De groepjes mensen verspreid over twee grasvelden zien eruit als een georganiseerde mierenhoop. We zijn wat aan de late kant, het is half 10, maar we vinden een mooi plekje naast het podium en de vijver. Niets kan onze avond nog verpesten.
Om me heen spot ik blote voeten, vervelende muggen en zo nu en dan een wolkje wietlucht. We leggen onze vuilniszakken op de grond,de tassen worden geopend en chips, wijn en bier komen tevoorschijn. Rond tien uur komen de discussies los, de maandelijkse uitgaven worden berekend en vergeleken en er is verontwaardiging over het mislukken van de formatie van paars plus. Mijn vriendin lijkt haar draai niet te kunnen vinden, ze gaat steeds verzitten: haar voeten slapen. Later zal blijken dat dit het enige negatieve punt aan de avond zal zijn. We zijn omringd door bos en water, maar zeker niet in de middle of nowhere.
Om half 11 gaan de mensen voor het podium los, ze staan te dansen en te lachen en ook op het podium zijn vrolijke gezichten te zien. Een kwartier later wordt het duidelijk dat er al een aantal wijntjes en biertjes zijn gedronken: opleidingen worden bejubeld en de eerste foto’s worden gemaakt. Vrienden en vriendinnen worden gesmst ook te komen, waarbij een hoop uitroeptekens worden gebruikt. Van onze ‘buren’ krijgen we een bakje olijven en tekst en uitleg bij de kaasjes die erbij zitten. Blijkbaar komen ze uit Denemarken.
Alle wijn en bier zorgen voor een zoektocht naar een toilet. Als mijn vriendin terugkomt is ze ronduit verontwaardigd over de 50 cent die het toiletbezoek haar heeft gekost. Ze is gelukkig al lang blij dat ze niet wild hoefde te plassen.
Het is 11 uur. Het einde van de avond is in zicht. Toch schuift er nog een andere vriendin bij ons aan. Er is het veel enthousiasme als we de avond bespreken, er wordt gelachen en geproost op de heerlijke avond. Op de achtergrond horen we “we want more, we want more!”, de muziek is ondertussen gestopt maar de menigte wil nog niet naar huis. Het geroep is eigenlijk overbodig, want volgende week woensdag zijn de muzenconcerten er weer.
Saskia `t Lam
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Is de Tilburgse kermis niet geweldig? Eerlijk? Nee.
Tenminste, niet altijd. Niet als je zoals ik met je giecheltje naast de bierhal woont. Genoeg mensen zouden zeggen; aaaah das toch gezellig?! Nee, ik word er bloedchagrijnig van. En ik zal je vertellen waarom.
Bierhal goes levenslied. Bierhal goes Caribian. Apres Ski in de Bierhal. Van klokslag twaalf ’s middags tot 01:00 ’s nachts. Noem me een azijnpisser, maar mij maak je hier niet blij mee. Natuurlijk biedt Tilburg door middel van deze tent de hele dag gezelligheid, biertafels, meezingmuziek, gezellig barpersoneel, lekker kermissfeertje en Lucky bastards: ook nog eens een heerlijke temperatuur. Niks mis mee (als je buiten dit plein woont).
Om 01:00 ’s nachts gaat de muziek eindelijk uit, maar daar is lang niet alles mee gezegd. Logisch, want als ik een paar glaasjes op heb ben ik met geen stok naar buiten te krijgen, en zo denken de bierhalbezoekers er ook over. Lallend en kotsend kruipen ze over het Koningsplein, maken muziek op de aluminium platen van de attracties in de omgeving, en gaan in diepe discussie over wie het geld bij zich zou houden en wat er nog over is. Allemaal erg herkenbaar voor mij, zo heb ik ettelijke Tilburgse weekenden doorgebracht (en nog steeds). Eindelijk begrijp ik het bordje naast de deuren in sommige kroegen: ‘denk aan onze buren’! De volgende keer als ik met de slappe lach de kroeg uit rol zal dit bord opeens een heel andere betekenis hebben.
Tussen 01:30 en 02:00 is het meeste leed wel geleden en zijn de bierhallers op zoek naar vertier op de Heuvel of het Piusplein. Ik lig dan inmiddels zo’n uurtje of drie wakker en kan dan eindelijk met Mister Sandman mee naar dromenland. Ik heb een bijbaantje waarbij ik om 06:30 op moet staan, dus je kunt je voorstellen dat mijn humeur er ’s ochtends niet beter op wordt. Als ik daar om 11:00 klaar ben kan ik welgeteld nog één uur een piepklein dutje doen voordat de hel weer losbarst in de tent met zijn eeuwige 100 beste après skihits en Schatje mag ik je foto? Niemand die hier aan de buren denkt…
Maar het blijft de Tilburgse Kermis. DE Tilburgse Kermis. De grootste. Die jaarlijks meer dan een miljoen kermisliefhebbers aantrekt. Die door velen de gezelligste week van de stad wordt genoemd. Logisch, Tilburg. Nou voorruit, ik vergeef het je wel, lieve stad van me. De volgende keer die bierhal wel weer op de Spoorlaan zetten a.u.b.
Sandra Feijen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Zie je wel, als je er maar iets voor doet
Foto: Ik met vriendinnen bij de diploma-uitreiking
Maandag 7 September 2009 begon ik aan een nieuw avontuur. Die dag begon ik aan mijn vervolgopleiding Hbo communicatie. Op mijn fiets richting de Fontys Economische Hogeschool in Tilburg stroomde de adrenaline al door mijn lichaam. Ik was enorm zenuwachtig maar tegelijkertijd had ik ook heel veel zin in deze, toch wel, grote verandering in mijn leven.
In Juli 2009 had ik net mijn Havodiploma gehaald wat voor mij al een nagelbijtend proces was. Ik had het hele jaar door magere punten gehaald en kwam er met het leren voor de examens achter dat ik toch wel een hoop stof niet goed kende. Voor de examens heb ik me dus voor elk vak al helemaal suf geleerd. En toen kwam het moment van de waarheid. Het telefoontje of je gezakt was of een herkansing had. Werd je niet gebeld dan was je sowieso geslaagd. Op MSN zag ik al bij enkelen klasgenootjes “gezakt” in hun namen staan, waardoor ik stiekem hoopte dat ze me niet meer zouden bellen. En ja hoor, daar kwam “het” telefoontje. “Gezakt” zei mijn coach.
De volgende ochtend moest ik samen met mijn moeder naar school komen om met de coördinatoren en coach te bespreken wat er nu verder ging gebeuren. Één van de coördinatoren vertelde me op dat moment dat ik een herkansing had. Bleek dus dat mijn coach er allemaal niet zoveel van snapte… Maargoed, ik had een herkansing voor economie, wiskunde of Duits. Nou is het Duitse gedeelte van mijn talenknobbel nooit goed ontwikkeld dus dat viel al meteen af. Voor wiskunde had ik het hele jaar door net wel of net geen voldoende gehaald dus ik had mijn hoop gevestigd op economie! Na twee weken non-stop leren, vele bijlessen op school en natuurlijk een hoop examenfeestjes waar ik van mijn ouders niet naartoe mocht, want ik moest maar gaan leren, was het zover. Samen met ruim 15 man zat ik weer netjes klaar om mijn herexamen te maken, maar dit keer met zenuwen als nooit tevoren. Op de dag van de diploma-uitreiking werden de “herkansers” gebeld met de uitslag dus de mensen die alsnog waren geslaagd konden dan ’s avonds nog bij de diploma-uitreiking zijn (andere jaren hadden herkansers namelijk een aparte diploma-uitreiking). En ja hoor mijn harde werk werd beloond met een 7. Zo’n mooi punt had ik voor economie nog nooit gehaald. Vervolgens kwamen de kaartjes binnen waarop iets dergelijks stond als: “zie je wel, als je er maar iets voor doet!”.
Nou dacht ik toen ik mijn Havodiploma binnen had dat ik voorlopig van die stress af zou zijn en dat ik er wel iets van geleerd had. Maar nee hoor, ik had natuurlijk mijn propedeuse nog.
Het hele jaar door heb ik goed mijn best gedaan en alle toetsen gehaald. Maar de laatste paar maanden van dit schooljaar was de moed me een beetje in de schoenen gezakt. Niet vanwege de opleiding zelf maar om andere factoren. Dit betekende voor mij wederom een nagelbijtend einde, omdat ik niet genoeg had geleerd voor mijn twee hertentamens. Je mag twee onvoldoendes hebben om voor beide vakken een extra herkansing te krijgen zodat je alsnog je propedeuse kunt halen. Maar haal je een tentamen niet dan val je onder A.P.A (afwijzend propedeuse advies) en kun je van de opleiding af.
Ik had echt geen flauw idee wat voor opleiding ik moest gaan doen als ik communicatie niet af mocht maken. Dus kon ik weer twee weken non-stop leren, bijlessen van andere studenten in dit geval (tja, zo gaat dat op Hbo) en kon ik niet naar de stad in Tilburg om Nederland aan te moedigen met de finale van het WK! Want de dag daarop, 12 juli, had ik ’s ochtends om 9:00 al mijn eerste hertentamen. Dinsdag mijn tweede. Achteraf had ik een beter gevoel dan vorige keren, maar is het genoeg voor een voldoende?
Onze cijfers krijgen we altijd via de mail, waardoor ik de dagen die daarop volgde elk uur van de dag mijn Fontys mail checkte. En toen waren ze er ineens, de twee mailtjes met het verlossende antwoord. Mijn hart ging tekeer! Een paar minuten heb ik naar het scherm van mijn laptop gestaard, omdat ik gewoon te bang was voor een onvoldoende. Ik heb toen maar snel beide mails achter elkaar geopend en ik had voor beide tentamens een 6 gehaald. Beetje magertjes, maar ik heb mijn propedeuse gehaald!
Ik moest meteen weer aan de kaartjes denken die ik kreeg na het halen van mijn Havodiploma: “zie je wel, als je er maar iets voor doet!”. Nou wil ik niet zeggen dat iedereen die zijn propedeuse niet heeft gehaald er niet hard genoeg voor heeft gewerkt, absoluut niet! Maar iedereen die zijn of haar propedeuse nog moet halen kan mijn ervaring wel als tip meenemen ;-)
In oktober vind als het goed is de propedeuse-uitreiking plaats, wellicht volgt er dan nog een blog.
Tessa van Laarhoven
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Maandag 7 September 2009 begon ik aan een nieuw avontuur. Die dag begon ik aan mijn vervolgopleiding Hbo communicatie. Op mijn fiets richting de Fontys Economische Hogeschool in Tilburg stroomde de adrenaline al door mijn lichaam. Ik was enorm zenuwachtig maar tegelijkertijd had ik ook heel veel zin in deze, toch wel, grote verandering in mijn leven.
In Juli 2009 had ik net mijn Havodiploma gehaald wat voor mij al een nagelbijtend proces was. Ik had het hele jaar door magere punten gehaald en kwam er met het leren voor de examens achter dat ik toch wel een hoop stof niet goed kende. Voor de examens heb ik me dus voor elk vak al helemaal suf geleerd. En toen kwam het moment van de waarheid. Het telefoontje of je gezakt was of een herkansing had. Werd je niet gebeld dan was je sowieso geslaagd. Op MSN zag ik al bij enkelen klasgenootjes “gezakt” in hun namen staan, waardoor ik stiekem hoopte dat ze me niet meer zouden bellen. En ja hoor, daar kwam “het” telefoontje. “Gezakt” zei mijn coach.
De volgende ochtend moest ik samen met mijn moeder naar school komen om met de coördinatoren en coach te bespreken wat er nu verder ging gebeuren. Één van de coördinatoren vertelde me op dat moment dat ik een herkansing had. Bleek dus dat mijn coach er allemaal niet zoveel van snapte… Maargoed, ik had een herkansing voor economie, wiskunde of Duits. Nou is het Duitse gedeelte van mijn talenknobbel nooit goed ontwikkeld dus dat viel al meteen af. Voor wiskunde had ik het hele jaar door net wel of net geen voldoende gehaald dus ik had mijn hoop gevestigd op economie! Na twee weken non-stop leren, vele bijlessen op school en natuurlijk een hoop examenfeestjes waar ik van mijn ouders niet naartoe mocht, want ik moest maar gaan leren, was het zover. Samen met ruim 15 man zat ik weer netjes klaar om mijn herexamen te maken, maar dit keer met zenuwen als nooit tevoren. Op de dag van de diploma-uitreiking werden de “herkansers” gebeld met de uitslag dus de mensen die alsnog waren geslaagd konden dan ’s avonds nog bij de diploma-uitreiking zijn (andere jaren hadden herkansers namelijk een aparte diploma-uitreiking). En ja hoor mijn harde werk werd beloond met een 7. Zo’n mooi punt had ik voor economie nog nooit gehaald. Vervolgens kwamen de kaartjes binnen waarop iets dergelijks stond als: “zie je wel, als je er maar iets voor doet!”.
Nou dacht ik toen ik mijn Havodiploma binnen had dat ik voorlopig van die stress af zou zijn en dat ik er wel iets van geleerd had. Maar nee hoor, ik had natuurlijk mijn propedeuse nog.
Het hele jaar door heb ik goed mijn best gedaan en alle toetsen gehaald. Maar de laatste paar maanden van dit schooljaar was de moed me een beetje in de schoenen gezakt. Niet vanwege de opleiding zelf maar om andere factoren. Dit betekende voor mij wederom een nagelbijtend einde, omdat ik niet genoeg had geleerd voor mijn twee hertentamens. Je mag twee onvoldoendes hebben om voor beide vakken een extra herkansing te krijgen zodat je alsnog je propedeuse kunt halen. Maar haal je een tentamen niet dan val je onder A.P.A (afwijzend propedeuse advies) en kun je van de opleiding af.
Ik had echt geen flauw idee wat voor opleiding ik moest gaan doen als ik communicatie niet af mocht maken. Dus kon ik weer twee weken non-stop leren, bijlessen van andere studenten in dit geval (tja, zo gaat dat op Hbo) en kon ik niet naar de stad in Tilburg om Nederland aan te moedigen met de finale van het WK! Want de dag daarop, 12 juli, had ik ’s ochtends om 9:00 al mijn eerste hertentamen. Dinsdag mijn tweede. Achteraf had ik een beter gevoel dan vorige keren, maar is het genoeg voor een voldoende?
Onze cijfers krijgen we altijd via de mail, waardoor ik de dagen die daarop volgde elk uur van de dag mijn Fontys mail checkte. En toen waren ze er ineens, de twee mailtjes met het verlossende antwoord. Mijn hart ging tekeer! Een paar minuten heb ik naar het scherm van mijn laptop gestaard, omdat ik gewoon te bang was voor een onvoldoende. Ik heb toen maar snel beide mails achter elkaar geopend en ik had voor beide tentamens een 6 gehaald. Beetje magertjes, maar ik heb mijn propedeuse gehaald!
Ik moest meteen weer aan de kaartjes denken die ik kreeg na het halen van mijn Havodiploma: “zie je wel, als je er maar iets voor doet!”. Nou wil ik niet zeggen dat iedereen die zijn propedeuse niet heeft gehaald er niet hard genoeg voor heeft gewerkt, absoluut niet! Maar iedereen die zijn of haar propedeuse nog moet halen kan mijn ervaring wel als tip meenemen ;-)
In oktober vind als het goed is de propedeuse-uitreiking plaats, wellicht volgt er dan nog een blog.
Tessa van Laarhoven
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Labels:
communicatie,
diploma,
examenfeestje,
fontys,
geslaagd,
gezakt,
Havo,
Hbo,
herkansing,
MSN,
Student,
studeren,
tilburg
woensdag 21 juli 2010
Jazzy Funk op de Rockacademie
Wederom interview ik een student van de Rockacademie. Dit keer de toetsenist Olaf Ploum. Een jazzy en funky tweedejaarsstudent die met zijn band Gratitude de wereld probeert te veroveren.
In welk jaar van welke opleiding zit je?
Ik zit in het 2e jaar van de Fontys Rockacademie, discipline toetsen/piano/keys, zoals je het zelf wil noemen.
Hoe oud ben je?
19
Waarom deze opleiding?
Gaandeweg mijn jeugdjaren ben ik er achter gekomen dat muziek hét is voor mij. Ik heb op autodidactische wijze mijn muzikaliteit uitgebouwd tot "kunnen-spelen". Toch was het voor mij (nog) geen optie om naar een conservatorium te gaan.
Wat zijn jouw Inspiratiebronnen en/of muzikale helden?
Te veel om op te noemen! Een paar uit het lijstje: George Benson, Miles Davis, Herbie Hancock, Bill Evans, Gil Scott-Heron, Jamie Cullum, Thelonious Monk, voornamelijk jazzartiesten dus, maar zo zijn er ook helden als Michael Jackson, Freddy Mercury van Queen of Gnarls Barkley vind ik echt te gek!
Wat heb je in het eerste jaar gedaan?
Ik heb me in het eerste jaar zo breed mogelijk georiënteerd. Ik moest ook wel, aangezien ik voordat ik op de Rockacademie kwam, 12 jaar lang heb gedrumd. Piano deed ik er gewoon "bij". Uiteindelijk ben ik op de toetsen overgegaan, omdat ik daar voor mijn gevoel meer uit kan halen. Ik zat met het drummen redelijk aan mijn top en zag er weinig uitdaging meer in. Omdat mijn klasgenoten na meerdere jaren les, op theoretisch en technisch gebied een grote voorsprong hadden, moest ik snel inhalen. Eigenlijk begon ik toen pas echt met pianospelen, daardoor was ik erg gemotiveerd en kon ik vrij snel bij de rest aansluiten.
“...nu ik mijn piano-skills professioneel aanpak en professioneel wil aanpakken, zie ik ook dat ik steeds meer het podium opga en de ervaring meeneem met de wetenschap dat het de volgende keer nóg beter gaat!”
Wat in de volgende jaren?
Ik ben nu vooral bezig om me technisch te ontwikkelen. Dat wil zeggen dat ik voornamelijk met vingerzettingen, toonladders e.d. bezig ben. Niet het leukste om te doen, maar wel iets wat ik zeer zeker nodig heb aangezien ik nu nog dingen "hoor" die ik niet kan spelen of vertalen naar mijn vingers! Voor de rest ben ik mij aan het oriënteren op verschillende werkvelden binnen de muziek. Op school worden verschillende cursussen aangeboden die te maken hebben met mijn/ons latere werkveld.
Op dit moment volg ik een cursus Sound-Engineering, oftewel geluidstechniek. Erg interessant en zeker iets waar ik later mee verder wil. Volgend semester ga ik de cursus 'Eigen Act' volgen. Dat wil zeggen dat je je eigen band/act/productie opricht en vormgeeft. In het eerste semester heb ik dat ook gedaan, daar is mijn eigen bandje uit ontstaan. Die band wil ik op een hoger niveau tillen. Het is zeker iets waar mijn hart ligt. Het podium, het publiek. Je eigen nummers ten gehore brengen. Prachtig!
“Ik wil de wijde wereld in”
Wat vind je moeilijke vakken en wat vind je leuke vakken?
De moeilijke lessen zijn vooral de niet-praktijkgerichte vakken. We hoeven geen stapels boeken te leren voor onze tentamens, maar dikke readers die gaan over de verschillende business-modellen binnen de muziekwereld is ook geen pretje. Het is vooral uit je kop knallen. Je went zó erg aan het feit dat je dagelijks muziek aan het maken bent i.p.v. getallen, modellen en systemen leren, zoals bij een opleiding Economie. En no-offence naar de mensen die dat wel moeten doen, maar het is niks voor mij (zeg ik met een puberale mindstate).
Ik vind vooral muziektheorie- en pianolessen erg leuk. Vaak kan ik het geleerde meteen toepassen in mijn spel en is het direct van nut. In het 2e jaar wordt iets meer naar je eigen voorkeuren gekeken. Dus les in de trant van; wat vind jij leuk? Wat wil je leren?
Treed je regelmatig op? Zo ja, waar en met welke band?
Ik treed regelmatig op. Momenteel ben ik druk bezig met mijn eigen bandje, Gratitude. Daarin doe ik zang en toetsen. Het zijn eigen nummers, die ik vanuit een pop-hoek, jazzy benader! In de vakantie doen we het allemaal wat rustiger aan, maar het is de bedoeling om eind augustus weer flink van start te gaan. Houd onze Myspace dus in de gaten: www.myspace.com/gratitudeband. We hebben een aantal verrassingen voor jullie klaarstaan; als alles goed verloopt, gaat er eind dit jaar een nieuwe website de lucht in, gaan we een eigen-beheer cd'tje uitbrengen, en gaan we samenwerken met drie te gekke blazers die het geheel afmaken!
Verder heb ik nog wat "side-projects", dat wil zeggen bandjes, groepen waarin ik fungeer als toetsenist:
Zoé Red, The Plenty Herbs, en voornamelijk eenmalige werken zoals begeleidings- of (studio)sessiewerk.
Hoe vaak heb je in je leven opgetreden?
Als ik er zo over nadenk is dat best weinig. Ik denk ongeveer 100 keer. Het is voornamelijk in de tijd geweest, dat ik hier in Tilburg zat. Waar ik vandaan kom, Limburg, is wat muziek betreft vrij weinig te beleven!! Dus het is eigenlijk allemaal hier begonnen. Nu ik mijn piano-skills professioneel aanpak, ga ik ook steeds meer het podium op. Je neemt de ervaring van eerdere optredens mee met de wetenschap dat het de volgende keer nóg beter kan!
Wat ga je doen na deze opleiding?
Ik zou graag jazz-master willen volgen. Dit kan op Fontys, maar ik wil liever de wijde wereld in. Mijn grootste wens is om in New York of Boston de master te volgen. Dit is ontzettend duur, maar wel de meest vooraanstaande school op dit gebied. Nu ik dit als doel heb vastgesteld, moet ik ervoor zorgen dat dit in de loop van de komende 2 jaar steeds realistischer gaat worden! Mocht dat (financieel) niet haalbaar zijn, dan ga ik op het conservatorium van Amsterdam de master volgen.
Zou je op de rockacademie les willen geven en waarom wel/niet?
Ik weet natuurlijk niet hoe het gaat lopen, ik zou in principe wel op de Rockacademie les willen geven. De voornaamste redenen zouden de financiële zekerheid zijn en de wil om kennis en ervaring over te brengen op de jongere generaties. Maar voor nu vind ik mezelf nog niet goed genoeg om dat met volle overtuiging te willen en te doen. Voor later is het geen onrealistische optie!
Heb je adviezen voor middelbare scholieren die straks op de Rockacademie willen beginnen?
Ik kan het in een paar woorden samenvatten: motivatie, passie, plezier, focus en talent. Talent is niet alles. Je moet het op deze school kunnen ontwikkelen en dat ook willen! Mocht je auditie willen doen op de Rockacademie, zorg dan dat je een zelfverzekerde lach op je gezicht houdt. Dat waarderen ze hier heel erg! Daarbij moet je natuurlijk ook iets kunnen. Noten kunnen lezen hoeft niet persé, maar is wel een pré. Ik kon het voordat ik op de Rockacademie kwam ook niet! Ze moeten in jou een "sparkle" zien, die toekomst reflecteert!
Heb je medestudenten waarmee je na school nog denkt te gaan/blijven werken?
Ja, met sommige mensen kun je gewoon goed samenwerken. Personen die met dezelfde motivatie en passie werken naar een mooi eindproduct, wat dat dan ook moge zijn. Je kunt niet in de toekomst kijken, maar met wat moeite houdt je die contacten in stand. Daarbij is de opleiding één groot netwerk van mensen uit de muziekbusiness. Voor het grootste deel zijn dat leraren. Je hebt elkaars telefoonnummer en als je iemand nodig hebt, bel je gewoon op. Voor vragen, voor een opdracht, voor werk, noem maar op! Uiteindelijk, als je het goed aanpakt, houd je er een groot aantal contacten aan over, die allemaal nuttig (kunnen) zijn!
Wat is het minst leuke aan de opleiding?
Op het gebied van organisatie komt de opleiding af en toe wat te kort. Ik ben een van de weinigen die daar goed tegen kan. Veel studenten mopperen erover. Het is vooral op gebied van lokalenroosters, lesmateriaal en faciliteiten een hele opdracht om alles lekker te laten verlopen. De een kan daar wat beter tegen dan de ander. Het is soms vervelend, maar ik vind dat we niet mogen zeuren. Het is een opleiding waar je van je hobby en passie, je beroep kan maken. En daar ben ik erg dankbaar voor!
Heb je nog links die mensen gezien moeten hebben?
Check het bovenstaande filmpje en ook dit filmpje, een optreden van George Benson, een van mijn grote helden, op North Sea Jazz Festival. Geweldig nummer, en een geweldige toetsensolo! (vanaf 4.15 ;)) En voor de tijd van het jaar zeer geschikt!
Gijs Molsbergen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
dinsdag 20 juli 2010
Jaloers op een travestiet
Het verbaast me dat er zo ontzettend veel mensen zijn met een roze kledingstuk of accessoire in hun bezit. Ik heb mijn hele huis afgezocht naar iets wat ook maar een beetje in de buurt komt van de hevige kleur, maar verder dan een lege bonbondoos kwam ik niet. Want ik vind roze eng. En al helemaal als het vermengd tot één grote massa op je af komt stormen tijdens Roze Maandag.
Ik was er nog nooit eerder geweest, maar wist dankzij connecties wel een beetje wat ik kon verwachten. Vol goede moed stapte ik de bus uit, en liep vervolgens vol tegen een enorm lange vrouw op. Ze had absurd hoge hakken aan, en haar eindeloos lange, slanke benen werden lichtelijk bedekt door een uitbundige cape met zebraprint. Ze had geweldige vormen, en haar blonde, krullende haren zaten vreselijk perfect. Toen ze zich omdraaide en ik de mogelijkheid kreeg om haar gezicht te bewonderen kreeg ik de schrik van mijn leven. Absoluut níet omdat de vrouw in kwestie een man bleek te zijn, maar omdat ik het enorm fascinerend vond dat een man zulke adembenemende benen kan hebben. Ze waren zo mooi lang, spiegelglad en ongelooflijk vrouwelijk! En dat stel benen wandelde ook nog eens moeiteloos rond op de hoogste hakken die ik ooit heb gezien. Ik ben tijdens mijn allereerste minuten op roze maandag jaloers geworden op een travestiet, en ik had werkelijk waar nooit verwacht dat dit me ooit zou overkomen.
Deze interessante verkleedpartij was trouwens niet de enige die me deed verbazen. Er liepen zoveel geweldige mensen rond in het normaal zo nuchtere Tilburg! Neem nou de twee fors gebouwde mannen van middelbare leeftijd die me voorbij huppelden, beiden gekleed in niets meer dan een glimmend roze badpak. En de opvallende, slechts in een zwart leren onderbroek gehulde jongeman, die een onvoorstelbaar aantal ijzeren kettingen om zijn lijf had gewikkeld. Het indianenmeisje dat zijn hand vast hield paste er in mijn ogen niet helemaal bij, maar daar zat ongetwijfeld een diepzinnige gedachte achter.
Natuurlijk liepen er ook enkele personen rond die hun outfit wat minder goed doordacht hadden, en kwam ik regelmatig vrouwen tegen die me door hun verschijning lieten geloven dat ze aan travestie deden – wat achteraf absoluut niet zo bleek te zijn -, maar dat mocht de pret niet deren. Het was in ieder geval erg vermakelijk om naar te kijken.
Ik heb de hele dag met een grijns rondgelopen dankzij alle prachtige figuren om me heen, en mijn angst voor roze is al heel wat afgenomen. Zolang de kleur op zulke geweldige creatieve manieren wordt gebruikt hoor je mij niet meer klagen!
Geertje van de Wal
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
vrijdag 16 juli 2010
Willem II…Jaar van de waarheid!
Willem II voetbalt al jaren lang op het hoogste niveau in Nederland. Het beleid van de club liet echter de laatste jaren te wensen over, waardoor de club er niet al te best voor stond. De seizoenkaarthouder kreeg jaarlijks enkele degradatiewedstrijden cadeau. Wat ik in deze blog duidelijk wil maken is dat sport meer is dan het spel op zich. Willem II altijd een stukje geweest waar Tilburg trots op was. Terecht natuurlijk, want het is en blijft een voorrecht om zo’n grote topsportvereniging in je stad te hebben. De trots leek echter plots ten onder te gaan. Het rood-wit-blauwe leger was bijna verdronken…een reanimatieteam was nodig!
De reddingsbrigade was net op tijd ingeschakeld door de heer Bottelier, die Willem II en betrokkenen op de hoogte stelde van de benauwde situatie. Er was vooral een hoop geld nodig. De gekste acties werden verzonnen. Zo was er tijdens de meimarkt een groep jongeren die vanuit hun flatje muziek op aanvraag afspeelde tegen een kleine vergoeding. Deze vergoeding was dan bedoeld voor de stichting Red Willem II Tilburg. Uiteindelijk wist Willem II ook de gemeente over de streep te trekken voor een nieuwe regeling met betrekking tot de subsidie. De tricolores zijn wakker geschud door de situatie. De club is uit zijn coma ontwaakt en kan nu verder kijken. In samenwerking met onder andere nieuwe hoofdsponsor Pondres gaat de betaald voetbal organisatie proberen om weer opnieuw structuur in het beleid te krijgen. Zo blijft Tilburg een belangrijk stukje cultuur behouden.
En nu?
Willem II is een belangrijke speler in de maatschappij van Tilburg. Wat ik nogmaals duidelijk wil maken is dat Voetbal meer is dan 22 poppetjes die achter een bal aan rennen. Sport is emotie…Sport verbroederd, dat zag je wel de laatste weken, toen het hele land Oranje kleurde dankzij de prestaties van ONS Nederlands elftal! Ik neem aan dat vele lezers van dit stukje ook een sport beoefenen of liefhebben. Uiteindelijk mag het dan misschien om geld draaien, maar er zijn vele groepen die belang hebben bij het ‘spelletje’. Men kijkt vaak op tegen de grootgeldverdieners van deze wereld. Willem II kan een belangrijk voorbeeld zijn voor de stad op maatschappelijk gebied. Daar heeft iedereen profijt van, dus ook een nieuwe student. Wil je later in de sportbusiness terechtkomen dan ben je in Tilburg aan het juiste adres. Er zijn vele opleidingen op sport gericht en de kennis zit er! Laten we dus de club steunen waar we kunnen, zodat de trots in Tilburg blijft.
De club zelf heeft het voortouw al genomen en een frisse start gemaakt. Vele spelers zijn vertrokken en inmiddels hebben zich nieuwe, frisse gezichten aan de selectie toegevoegd. Een flinke pot gel tegen de ‘out of bed look’ van Arjen Swinkels zou voor de frisheid niet misstaan, maar men is dus goed op weg. Bovendien viel aan de Open dag op 4 juli 2010 te merken dat men graag weer terug wil naar een hoger niveau. Al met al heb ik hier een vrolijke dag beleeft en zie ik de toekomst van Willem II positief in. Het zal het seizoen van de waarheid worden. Als ‘we’ in de eredivisie blijven zijn er veel groeimogelijkheden.
De stad heeft er belang bij, dus nogmaals: Steun Willem II! Sport is emotie en dus dé verbroedering in de Tilburgse samenleving.
Berry Kolen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Muzenconcerten: een stormachtig succes!
Het is zomervakantie en je wilt wat. Ik wilde iets leuks gaan doen. Lekker met vrienden in het park liggen, naar muziek luisteren, mensen kijken, drinken: oftewel je wilt gezelligheid. Na een kleine zoektocht op Tilburg.com kwam ik erachter dat de Muzenconcerten er weer aan zaten te komen. En dat betekent niet dat je met z’n allen in een snikheet gebouw naar klassieke muziek zit te luisteren. Nee, dat betekent elke woensdagavond in de maanden juli en augustus een leuk optreden in de universiteitstuinen. En ook al was er noodweer voorspeld, wij gingen onder het motto: donder, bliksem en regen, niets houdt ons tegen.
De Muzenconcerten zijn een initiatief van Palm Parkies. Zij zorgen in de zomer voor gratis optredens van bekende en minder bekende artiesten in de parken van verschillende steden. Maar een park betekent geen dak en er was noodweer op komst. Er was zelfs al een weeralarm afgeroepen. Mijn gezellige, geplande avond zou letterlijk in het water vallen. Gelukkig bleken een kleine windstoot en een verdwaalde bliksemschicht de werkelijkheid te zijn en was er nog hoop. Nadat mijn huisgenoot de legendarische woorden:” Nou, ze hebben ons ook bang gemaakt met een dode mus!” uitgesproken had, besloten we om onze spullen te pakken en te gaan. Eenmaal aangekomen bleek het, ondanks het natte grasveld, nog druk te zijn ook. Iedereen zat gezellig op een bankje of een kleedje te genieten van een lekker drankje en hapje en op de achtergrond was de band Bl3nder hun repertoire aan het afspelen. De zanger Def P, bekend van de nummers “Originele Amsterdamse taal” en “Aangenaam”, besloot een aantal jaren geleden samen met een jazzband hun stijlen in de blender te gooien en zo was er een nieuwe mix ontstaan; Jazz en Rap. Ondanks de leuke liedjes van Bl3nder was de muziek niet het belangrijkste van de avond, want hoe raar het ook klinkt, niet iedereen is een fan van de, zoals hij het zelf noemt, "Leipe shit" van Def P en zijn band. Het belangrijkste van de avond was de sfeer die er hing. Een ontspannen picknick sfeer met vrienden.
Naast de relaxte sfeer was het ook een avond vol humor. Iedereen kent wel het gegeven dat je op het terras gaat zitten om mensen te kijken. Maar na gister ben ik er achter gekomen dat het terras niet de enige plaats is waar je dat kunt doen. Wat namelijk nog leuker is dan mensen voorbij zien lopen is: mensen zien dansen. Het geeft een hele nieuwe vrolijke dimensie aan mensen kijken. Het publiek dat afkomt op de Muzenconcerten is dan ook heel verschillend. Ouderen, jongeren en studenten je kijkt je ogen uit en iedereen is welkom.
Om 23.00 uur was het concert afgelopen, maar dit betekende niet dat de avond ook voorbij was. Veel mensen bleven nog hangen of gingen de avond ergens anders voortzetten. De Muzenconcerten zijn een goed initiatief en Ik ben een fan. Ik ga zeker nog eens terug naar een van deze concerten. En storm of niet: gezelligheid, vrienden en drank zorgen toch wel voor een zomerse vakantieavond!
Anne van Breda
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
woensdag 14 juli 2010
Verslaafd aan sushi
Sinds twee jaar ben ik persoonlijk een ontzettende fan van sushi. Vaak zeiden mijn mede-sushi-lovers en ik tegen elkaar dat het toch onbegrijpelijk was dat Tilburg nog steeds geen sushirestaurant in de stad had. Begin van 2010 is daar verandering in gekomen en kunnen we Tilburg ook wel sushi-city noemen!
Sinds februari zijn er op nog geen steenworp afstand van elkaar twee sushirestaurants geopend en hoefde ik voor een lekker avondje of middagje sushi eten niet meer af te reizen naar andere steden. Naast Sushi Koi (Heuvelring)en Sushi Suki (Piusplein), die allebei volgens het all-you-can-eat concept werken hebben zijn er nog de sushi-afhaal YAYA, op het Pieter Vreedeplein en sushirestaurant TIPPI WAN in Villa de vier jaargetijden.
Mijn persoonlijke favoriet van deze vier is Sushi Koi. Sinds het in februari is geopend is het aantal keren dat ik er heb gegeten al niet meer op twee handen te tellen. Het is een restaurant waaraan je verslaafd raakt. Steeds is er wel weer een reden om te gaan eten bij dit restaurant.
Voor degenen die nog nooit bij een sushi-all-you-can-eat restaurant hebben gegeten zal ik uitleggen hoe het werkt:
De naam all-you-can eat doet je vast denken aan een vreetschuur zonder gezelligheid. Niets is echter minder waar. Op de kaart van Sushi Koi staan 83 kleine gerechtjes waaronder vele soorten sushi, salades, soepjes, gegrilde vlees- en vis-gerechten maar ook bijvoorbeeld gegrilde groenten, waaruit je, voor €23,80 gedurende 2,5 uur onbeperkt kan bestellen.
Je eet in rondes en per ronde kruis je op een lijstje aan wat je graag wil eten, binnen no time worden de gerechtjes gebracht en kun je ze verorberen. Je hoeft dus niet langs een buffet te lopen en je eten te halen, het wordt je allemaal gebracht.
Het leukste is om met een aantal mensen bij Koi te gaan eten, zodat je van alle gerechtjes wat kan proeven. Wanneer je steeds hele porties in je eentje moet opeten zit je al snel vol en dit is echt zonde! Er staan namelijk heel veel gerechtjes op de kaart die je echt niet wil missen! Mijn aanraders zijn de grilled-salmon sushi, de unagi-sushi, de tempura-garnalen, gebakken ossenhaasblokjes, gebakken eendenborst, gebakken courgette, champignons, dragonballs en als warme afsluiting de sweet-buns! Neem deze allemaal en je hebt gegarandeerd super lekker gegeten!
Annika van Heeswijk
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
dinsdag 13 juli 2010
Good Charlotte heeft het nog steeds
Foto: Elke Teurlinckx | www.showyourexpression.com
Voor sommigen is de band allang afgeschreven, maar tien jaar na de release van hun debuutalbum krijgt Good Charlotte een zaal als 013 nog zeer vol. Van alternatieve tienermeisjes tot oude punkers, alles zie je op deze donderdagavond door het grootste Tilburgse concertgebouw lopen. Nu is het afwachten of de band ook nog als vanouds is.
Voordat Good Charlotte speelt, mag het Groningse MakeBelieve de boel opwarmen. De powerpoprock doet het misschien wel goed bij de jonge massa meisjes vooraan in de zaal, de oude garde is niet heel blij met de band. Hoewel de nummers niet onaardig zijn, komt de band erg gepolijst over. Als zanger Joey Dussel aan het publiek vraagt wie er naar Lowlands komt, gaan er veel handen de lucht in. Bij zijn volgende vraag - wie van hun ook bij MakeBelieve komt kijken - gaan er echter geen handen omhoog. De band trekt zich er verder niet te veel van aan, en gaat door met hun set.
Na een lange pauze kan de show dan echt beginnen, Good Charlotte komt het podium op. Gebroeders Madden en co. brengen gelijk het tempo erin met 'The Anthem'. Twee nummers later, tijdens de pauze in 'My Bloody Valentine', schakelt de band opeens over op een cover van The Police - 'So Lonely'. Dan is te merken dat het publiek ook nog veel oude nummers draaien, want het wordt met volle borst meegezongen. De hele avond wordt een afwisseling van nieuw en oud werk. Midden in de set besluiten ze een nieuw nummer te spelen, 'Like It's Her Birthday'. Een leuke song in de stijl van de eerste albums, met een redelijk hoge hitpotentie.
Frontman Joel Madden schakelt de nummers erg mooi aaneen met woordgrappen die aansluiten met een titel voor het volgende nummer. Korte conversaties tussen bandleden maken de sfeer ook wat relaxter. Na het nieuwe nummer volgen tot het einde van de set alleen singles. Deze hebben natuurlijk een grotere doelgroep bereikt door verschillende media, en worden stuk voor stuk goed meegezongen. Tijdens de wat snellere nummers als 'Festival Song' en 'Lifestyle Of The Rich And The Famous' ontstaat er uiteraard een moshpit, al blijft deze redelijk klein. Schijnbaar zijn de punkers en pogoërs hier in de minderheid. Na 'Lifestyle...' gaat Good Charlotte van het podium, maar ze komen natuurlijk nog even terug voor een toegift. 'My Old Man' en 'The Young & the Hopeless' sluiten de setlist definitief af, maar het vijftal rockers belooft terug te komen in de herfst. Eén ding is zeker: Good Charlotte heeft het nog steeds.
Setlist:
The Anthem
Walk Away (Maybe)
My Bloody Valentine
Girls And Boys
Keep Your Hands Off My Girl
The Chronicles Of Life And Death
"Like It's Her Birthday" (nieuw)
Festival Song
Hold On
The River
I Don't Wanna Be In Love (Dance Floor Anthem)
I Just Wanna Live
Lifestyles Of The Rich And The Famous
----------------------------
My Old Man
The Young & the Hopeless
Ian Schram
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
maandag 12 juli 2010
Zin in een suikerspin?
ATTENTION!!!! Het is bijna weer zover. Nog maar een week en dan wordt Tilburg overgenomen door een van de grootste feestelijke evenementen die ze in deze gemeente kennen. Tien dagen lang is het feest en menig Tilburger spekt hiervoor een jaar lang zijn spaarvarken. Waar ik het over heb? De Tilburgse kermis!
Bij een kermis denk je al snel aan de volgende dingen: Een reuzenrad, een suikerspin, de Octopus en de botsauto’s en dan ben je klaar. Maar in Tilburg is het veel specialer. Hoezo? Denk je. Nou dat komt omdat de Tilburgse kermis Dé kermis is die je meegemaakt moet hebben. Het is de grootste van de Benelux en alle nieuwste attracties staan in het centrum van de stad. Zelf ben ik echt een enorme angsthaas en durf ik nergens in. En zoals je ook al in andere blogs hebt gelezen heb je als student niet veel te besteden en moet je roeien met de riemen die je hebt, dus voor mij geen Octopus of botsautootjes en dergelijke. Maar ook al houd je niet van allerlei misselijkmakende attracties en heb je niet veel te besteden, dan is het nog steeds een evenement waar je bij moet zijn. Als je gewoon zorgt dat je goedkoop eten inslaat kun je meer uitgeven aan drankjes! Want in bier zitten ook vezels.
Maar om even terug te komen op de kermis. Wat kun je dan verwachten? Allereerst wordt de kermis op vrijdag 16 juli op spectaculaire wijze geopend door de landmacht. Het is top secret en niemand weet wat er gaat gebeuren, maar het wordt groots en de moeite waard om te zien. Het geheel wordt zelfs gepresenteerd door Sieneke en Gordon. Na de opening kan iedereen de kermis over lopen en de verschillende attracties bezoeken, of je kan gaan luisteren naar muziek onder het genot van een drankje in de hal met de toepasselijke naam: de Bierhal. Op verschillende locaties in de stad vinden allerlei optredens plaats van bekende en minder bekende artiesten. Op maandag is er op het Pieter Vreedeplein zelfs een gratis Dance – Event met bekende Dj’s. Maar deze maandag is dan ook speciaal, want net als alle andere jaren vindt tijdens de kermis de Roze Maandag plaats. Dit is een dag die te vergelijken valt met de Gay Pride in Amsterdam. Iedereen die gay is komt dat op deze dag vieren in Tilburg. En voor de mensen die nog niet uit de kast durven te komen of die hetero zijn is dit ook een onvergetelijke feestdag. Het thema is dan ook Roze Maandag: “Be gay for a day!” De dag wordt geopend door de zangeressen van LUV.
Alle dingen die hierboven staan zijn maar het topje van de ijsberg. Ook is het slechts een beeld wat ik je kan geven, want dit is iets wat je zelf mee moet maken. De Tilburgse Kermis zorgt naast een reuzenrad, een suikerspin en botsautootjes voor tien dagen feest, een hoop adrenaline en een onvergetelijke week in de gezelligste studentenstad van Brabant.
Anne van Breda
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
donderdag 8 juli 2010
Clichés in de Euroscoop
Het was alweer een tijdje geleden dat ik een bioscoop heb bezocht, tegenwoordig kun je immers alle films downloaden. Het was echter wel weer eens tijd om samen met mijn vriendin iets leuks te ondernemen. Zelf ben ik pas twee keer in de Euroscoop in Tilburg geweest, maar dit in verband met schoolactiviteiten. Ik was er dus nog nooit naar de film geweest. De Euroscoop –gelegen op het Olympiaplein 2 (bus 1 of 11 via Stappegoor)- is een gigantische bioscoop met maar liefst 12 zalen. Voor ieder wat wils dus.
Naast de Euroscoop, maar ook gedeeltelijk in de bioscoop, ligt restaurantje Bommel Beer. Er is een arrangement beschikbaar voor maar €25,- incl. bioscoopkaartje en een driegangen diner. Aangezien er meerdere acties gelden in deze Euroscoop, besloot ik van een andere gebruik te maken: Maandag bios. Dit houdt in dat iedere film maar €5,- kost (m.u.v. 3D-films: €7,50) op maandag. Een student krijgt sowieso €1,- korting op een bioscoopticket. Het feit dat ik samen met mijn vriendin naar de film ging had uiteraard invloed op de keuze van de film:P Na wikken en wegen besloten we de film ‘Letters to Juliet’ te bezoeken.
Waar gaat deze film kort over? Nou, de film beweegt een verloofd koppel richting Verona (Italië), de stad van Shakespeare’s Romeo & Julia. Daar aangekomen zijn ze de hele vakantie gescheiden, wat Sophie (Amanda Seyfried) de gelegenheid geeft om zelf Verona te ontdekken. Ze sluit zich aan bij een groep vrouwen (Juliet secretaresses) die onbeantwoorde liefdesbrieven beantwoordt. Dan vindt uitgerekend Sophie ´heel toevallig´ een brief uit 1957. Zij reageert hier op en vervolgens raakt de film in een stroomversnelling. Er komt uiteraard een reactie op de brief, nee, geen reactie per brief, de vrouw in kwestie komt hoogstpersoonlijk met haar kleinzoon vanuit Londen overvliegen naar Verona! Op zoek naar haar ‘Romeo’ (in haar geval Lorenzo). De film is verder voor de pauze goed te doen is, omdat Sophie en de kleinzoon (Charlie) elkaar op een hilarische wijze elkaar een voet dwars proberen te zetten. Overduidelijk is dan wel al dat Sophie en Charlie verliefd zullen worden.. Ik zal niet veel meer verklappen over het einde van de film, maar ik kan wel zeggen; na de pauze volgen de clichés zich sneller en ongeloofwaardiger op, terwijl de komische passages steeds minder vaak om de hoek komen kijken. Dat maakte het in mijn ogen, vooral na de pauze, toch een ietwat geforceerde film. Met name een scène in de film waar de oude vrouw Sophie (ze kennen elkaar amper) gaat knuffelen, zoenen (op de wang:P) en zelfs haar haren begint te kammen gaat mij te ver. Mijn vriendin vond die clichés natuurlijk wel prachtig…
Met andere woorden, een matige film waar je makkelijk met je date naartoe kan.
Over de Euroscoop: het is een gigantische bioscoop waar altijd wel een leuke film te vinden is. Zeker wanneer je gebruikt maak van de aangeboden acties. Het ruime aanbod van films, de relaxte stoelen en de makkelijke bereikbaarheid met het openbaar vervoer maken het tot een aanrader om gezellig een avondje uit te gaan. Blijf je liever in het centrum, dan is er natuurlijk ook nog de Must See, Cinecitta of Filmfoyer. Die zijn voor 'n volgende keer…
Rick van den Boorn
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Academisch rocken in Tilburg
Vrienden van mij studeren op de Rockacademie in Tilburg. Maar wat doen ze op die academie nu eigenlijk, de hele dag alleen maar rocken? Om erachter te komen wat de studie songwriting van de Rockacademie inhoudt, heb ik een student van de Rockacademie geinterviewd. Thomas van der Zwan (songwriter) is een ervaren muzikant en heeft een beeld geschetst van de inhoud van de opleiding. Wat is er leuk aan en waar moet je zoal op letten bij het kiezen van een opleiding aan de Rockacademie?
Een korte profielschets:
Thomas Maarten van der Zwan | 23 jaar | Opleiding: Songwriting | Studiejaar: 4 | Band: Cartoonism | Oudere bands: Nemesis, La Balancoire en anderen | Publicaties: Een avond in Amsterdam | Is tevens schrijver van boeken, gedichten en filosofisch georiënteerde essays |
Waarom de Rockacademie?
Omdat ik al mijn hele leven met muziek bezig was en het na het afwegen met andere studies, de meest geschikte voor mij was. Ik jamde en speelde altijd al gitaar en was altijd met bands aan het musiceren, ook met vrienden thuis namen wij vaak muziek op. Ik was er meer mee bezig dan dat ik er mijn baan van wilde maken. Muziek maken was het enige wat ik echt leuk vond. Deze opleiding bood goede kansen om te doen wat aansloot op mijn hart en ziel, namelijk muziek maken.
Wat deed je in het eerste jaar?
In het eerste jaar werden bandjes samengesteld. Dat ging best goed, alleen was ik er zelf nog vrij onervaren mee. Ik probeerde dingen uit die niet goed werkte, maar achteraf gezien was dat een onderdeel van het leerproces. Ik was nog niet commercieel, maar als een vrije vogel aan het denken. Dus meer voor de leuk en om gewoon chill met mensen muziek te maken. Ook leerden wij de basis van muziektheorie, maar dat vond ik niet heel moeilijk. We kregen ook les over hoe de muziekindustrie in de praktijk werkt.
En wat deed je in het Tweede jaar?
Om meer inzicht te krijgen in de praktijk van de muziekindustrie, kwamen onder andere Ilse de Lange en de toetsenist van Blöf, Bas Kennis lesgeven. Wij moesten bijvoorbeeld in opdracht van Ilse de Lange een lied voor haar schrijven. Als deze goed was, dan zou ze die ook echt uitvoeren. Dat was erg leuk om te doen. Het tweede jaar was gespitst op het zogenaamde ‘Music Lab’. Dat is een maquette van de werkelijke industrie maar dan binnen onze school. Het is een soort rollenspel, waarin ik songschrijver was. Toen moest ik bijvoorbeeld iDents maken voor de radio, reclame tunes maken en ook voor internetfilmpjes. De muziektheorie werd in het tweede jaar ook intensiever. Daarnaast kreeg ik kunstsociologie, wat eigenlijk een filosofische benadering is van wat muziek betekend in de maatschappij. Verder gingen we tijdens het tweede jaar uiteraard gewoon door met de samengestelde band. Regelmatig treedt je met die band op in 013 en een speciale performance ruimte binnen de Rockacademie zelf.
Vind je dat je jezelf genoeg kon laten zien met optredens die de Rockacademie regelde?
Ik kreeg echt wel de kans om mezelf te laten zien. De school vind het belangrijk dat jij jezelf kan laten zien aan medestudenten en dat heeft als doel dat je dat in het echt ook goed kan. Verder is het deels ook je eigen verantwoordelijkheid om aanwezig en zichtbaar te zijn in de muziekindustrie.
Hoeveel optredens heb je in je hele leven gehad?
Zeker tweehonderd optredens, met verschillende bands en solo.
Heb je bij één van die bands wat aan de Rockacademie gehad?
Bij La Balancoire ging liedjes schrijven mij voorheen al goed af, omdat ik dat met die bandleden goed kon. Maar ook door mijn ervaring van wat ik leerde op school leerde ik wat het ‘regelen’ van optredens inhield en hoe je een bepaalde houding aan moet nemen binnen de muziekindustrie. Als baan heb je jezelf aan bepaalde regels te houden. De praktijk sluit realistisch aan op de opleiding. Ik overwoog nog om La Balancoire als schoolopdracht op te geven. Dat is leuk aan de opleiding, je kan zelf een band aandragen als hoofdopdracht. Dan kan je misschien wel de enige zijn die dat doet, maar als je het goed verantwoord en veel doet, dan kan 't wel.
En nu zit je in het vierde jaar, wat doe je nu?
Dit jaar moest ik een tweede ‘rol’ spelen binnen het bestaande rollenspel. Naast songschrijven moest ik een eigen act beginnen. Dat is Cartoonism geworden. Ik moet een half jaar doorstuderen omdat ik een vak niet gehaald heb dit jaar.
Een live optreden van Cartoonism is te zien in onderstaande video
Toekomstplannen?
Ik wil sowieso in samenwerking met songwriters demo’s opnemen die geschreven zijn voor artiesten en die dan verkopen. Dus uiteindelijk ervoor zorgen dat mijn liedjes op de albums van artiesten komen te staan. Ik wil veel acts opzetten waarbij ik uitvoerend artiest ben of songschrijver. Tevens wil ik concepten en acts bedenken voor artiesten. Zelf wil ik bijvoorbeeld in acts fungeren zoals met Cartoonism en mocht dat niet werken, dan probeer ik dat met een ander concept. En boeken schrijven zal ik altijd blijven doen. Ik kan ook altijd nog muziekles geven natuurlijk. Er zijn dus veel opties.
Zou je op de Rockacademie les willen geven?
Nee, ik zou me in die sfeer niet goed thuis voelen. Ik vind dat een HBO-student meer ervaring moet hebben voordat hij zelf les gaat geven. Ik zou wel muziektheorie willen geven, want dat is heel concreet. Ik heb nooit helemaal op de rockacademie gepast, ik heb mij daar nooit helemaal thuis kunnen voelen. Maar dat ligt deels ook aan mij. Het is een gezellige en goede school, maar als leraar zou ik mij er toch niet echt op m’n plaats voelen. Mijn ambities liggen ook niet echt op de Rockacademie. Als ik in geldnood zit misschien, maar het zal verder niet vanuit mij komen.
Wat was het minst leuke van de opleiding?
Het competentiegerichte aspect. Het eindeloos schrijven van reflecties op jezelf. Ik zag het nut er wel van in, maar het was echt overtrokken. Het nadeel en minst leuke is de digitalisering van zo’n opleiding. Alles gaat via internet, inclusief het ontvangen van feedback en dergelijke. Ik zou bijna de opleiding kunnen doen zonder de leraar ooit te zien, dat vind ik een kwalijke zaak. Des te mooier is het dan wel dat wij een docent hadden die ons mee naar huis nam om te gaan werken, in de studio te zitten en muziek te maken.
Wat zou je toekomstige Rockacademici willen adviseren?
Ga alleen naar de Rockacademie als je in staat bent om voor jezelf goede plannen te maken en een duidelijke visie hebt op wat je wil gaan doen. Overweeg altijd eerst of je het niet zelfstandig zou kunnen, want het kost veel studiegeld om de studies op rockacademie te volgen. De industrie wacht niet op mensen die vier jaar studie-ervaring hebben, maar op mensen die werken. De Rockacademie is een opstap en biedt geen garantie tot succes.
Gijs Molsbergen
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
dinsdag 6 juli 2010
En de winnaar is..!
foto: NevenFotografie
Een decor in de sfeer van “duizend-en-één-nacht”, muziek waar de meeste Hollandse heupen niet soepel op kunnen dansen en 18 prachtige dames en heren die strijden om twee felbegeerde titels. Ik bezocht de meest culturele verkiezing van Tilburg: de Miss & Mr. T-Parade verkiezing.
Gewapend met een glas cola, een schrijfblok en mijn camera had ik me op een stoel in de 013 geplakt om me in culturele sferen te gaan begeven. Voor mij was het mijn eerste Missverkiezing, dus ik was benieuwd of deze iets weg zou hebben van de Amerikaanse Missverkiezingen die je wel eens in films tegenkomt. Niets was minder waar.
Allereerst kwamen de kandidaten in glinsterend “Alladin-like” kostuum het podium op en presenteerden zichzelf. Het was een goede mengelmoes, jong en oud, die uitkwamen voor landen als Suriname, Curaçao, Aruba, Sint-Maarten, Marokko, Bonaire en Indonesië. Na de korte introductie was het dan echt tijd voor de kandidaten om te laten zien waarom zij Miss of Mr. T-Parade moesten worden.
Tijdens de drie rondes werden onder andere de speech skills, de speciale talenten, kennis van Tilburg, traditionele klederdracht en algehele presentatie getest. Vooral de traditionele dansmoves van verschillende kandidaten vielen bij mij erg in de smaak! Ook moesten de kandidaten allemaal een vraag beantwoorden, gekleed in de klederdracht van het land waar zij voor uit kwamen. Daarbij moet je voornamelijk denken aan vragen als “Wat is het nationale gerecht van Marokko?” of “Hoe ziet de vlag van Brabant eruit?”. Natuurlijk gaven alle kandidaten het perfecte antwoord.
Zo rond elven werden dan de nieuwe Miss & Mr. T-Parade bekend gemaakt. Dit jaar ging de jury voor Niandy Losiabaar (Curaçao) en Frank Tielemans (Nederland). Niandy viel vooral op door haar geweldige performance en haar flair. Frank gaf een inspirerende speech en een komische performance weg. Om jullie een impressie te geven van de avond heb ik een filmpje gemaakt, deze kunnen jullie hier bekijken.
Conclusie: Dit heerlijke multi-culti evenement was nog maar een voorproefje van de T-Parade, die afgelopen zondag plaatsvond in de stad. Het eerste evenement waar de nieuwe Miss & Mr. T-parade publiekelijk optreden. Voor meer informatie over de T-Parade kan je eens hier kijken: www.t-parade.nl
Tessa van Elk
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Met twintig euro de week door
Wij studenten hebben het zwaar. Het bier is duur, de pizza niet goedkoop en de magnetronmaaltijden zijn niet te vreten. Daarom spendeer je toch heel wat zuurverdiende (of eerlijk door de IBG gekregen) euro’s aan eten en drinken. Een avondje stappen kost je al snel een euro of 30 en voor de prijs van een gemiddelde maaltijd kan een heel Afrikaans weeshuis een jaar eten. Dat moet toch anders kunnen? Daarom ging ik voor jullie op onderzoek uit. De missie: overleef een week met 20 euro. Niet meer en niet minder.
Maandag
Het gaat al vrij snel mis. Nederland moet voetballen en dan ga ik altijd traditiegetrouw samen met mijn dispuutsgenootjes voor de televisie zitten. De enige verplichting is dat iedereen iets te drinken en te eten meeneemt. *Kaching* daar gaat mijn 20 euro denk ik. Gelukkig blijkt de cola van de Plus maar 79 cent te kosten en TUC-jes, 85 cent. Komen we daar weer lekker goedkoop vanaf. Tijdens het voetballen schrans ik me natuurlijk vol met het eten van de rest, zodat ik daar lekker op kan teren. Na het toch enigszins telleurstellende potje tegen een bal aan schoppen wordt er besloten om pizza te bestellen. Ik fiets vlug naar huis voordat ik mijn geld aan een pizza kan verkwisten. Mijn immer enthousiaste huisgenootje doet vol overgave mee aan mijn missie en we krijgen het voor elkaar om voor 2,15 P.P een hoofdgerecht en nagerecht te kokkerellen! Het zijn tortellini’s geworden met saus die je moet aanmaken met water en heel veel geraspte kaas. Het smaakt enigszins zoutig en glibberig, maar het is prima weg te krijgen.
Eindresultaat: 20,00 – 3,79 = € 16,21
Dinsdag
’s Morgens kom ik er achter dat ik wel afbakbroodjes heb, maar geen beleg. Ik moet om 9 uur op school zijn en heb nog net genoeg fatsoen om mijn roomies niet uit bed te trommelen voor een plakje kaas. Normaal zou ik dan op school ontbijten, maar dat is weer zo ontzettend duur. Dus ik besluit om een dagje op droog brood en water te leven. Smaakt best prima. Beetje alsof je de hele dag stokbrood eet. Na een poosje geef ik toch toe en koop ik voor 70 cent een krentenbol op school. Ik kon er niks aan doen. De krentenbol riep mijn naam! Eenmaal in de supermarkt loop ik te balen dat ik broodbeleg moet kopen. Dat is toch wel weer redelijk prijzig. Gelukkig vind ik ham, die er overigens vrij ranzig uitziet, die echt spotgoedkoop is. Het avondeten bestaat deze keer uit kruidenstokbrood en gevulde tomatensoep. Wist je dat je bij de Plus twee kruidenstokbroden 90 cent kosten? Geen geld toch? Ik besluit later op de avond om naar de receptie van een dispuut van studentenvereniging Plato te gaan. Dat is namelijk op de kosten van het desbetreffende dispuut drinken. Laat die rosé maar komen!
Eindresultaat: 16, 21 – 5,70 = € 10, 51
Woensdag
Met een lichte kater smeer ik op woensdagochtend braaf voldoende boterhammetjes om een dag school te overleven. Uiteindelijk ben ik vrij vroeg thuis en ik kom erachter dat je me ranzige ham best wel lekkere tosti’s maakt. Omdat ik al op de helft van mijn budget zit besluit ik naar de Lidl te gaan. In de winkel verbaas ik me erover dat één rode paprika twee euro kost en dat drie stoplicht paprika’s (je weet wel die rood, geel, groene paprika’s die gezellig samen in een zakje zitten.) 1,20 kosten. De keuze is dus snel gemaakt en ik besluit ook om alvast het avondeten voor morgen hier te kopen. Ook dubieus is dat er geen winkelmandjes zijn in de Lidl. Ik loop met mijn armen vol eten rond en voel me een beetje alsof ik alles aan het stelen ben. Ik creëer eenmaal thuis een lekkere pastasalade met mozzarella, pesto, paprika, maïs en sla. Samen met het kruidenstokbrood van gisteren smaakt het best verdienstelijk. De rest van de avond breng ik smeltend op de bank door. Overigens best goed voor de lijn deze missie. Voor chips en koekjes is er namelijk geen geld.
Eindresultaat 10,51 – 5,40 = € 5,16
Donderdag
Ik heb één wijze tip voor alle toekomstige studenten: verzamel je lege flessen! Iedereen die mijn kamer binnen komt is verbaasd over mijn collectie, maar het heeft me vandaag toch mooi 2,25 opgeleverd. En aangezien ik op het einde van mijn budget zit, heb ik dat wel nodig. Van het geld heb ik alvast mijn avondeten voor morgen gekocht. En alhoewel ik op iedere andere dag de magnetronmaaltijden vermijdt smaakt de ontzettende cheap-ass lasagne van de de Lidl bijzonder goed. Normaal is donderdagavond dé stapavond voor studenten, maar ik besluit om deze avond maar met mijn beentjes hoog televisie te kijken. En dat zorgt ervoor dat de kosten lekker laag blijven vandaag.
Eindresultaat 5,16 – 2,07 = € 3,09
Vrijdag
Aangezien ik gister mijn flessengeld heb gespendeerd aan kaas, is het deze morgen tijd voor tosti’s! Wat een feest, wat een feest. Nadat ik tot conclusie ben gekomen dat het putje in de douche verstopt is (de hele badkamer staat blank), ga ik langs een vriendin om lekker bij te kletsen. Eenmaal daar word ik voorzien van koude cola en sauzijcenbroodjes. Dat heb ik wel nodig aangezien het vandaag 35 graden is (de cola bedoel ik dan, niet de sauzijcenbroodjes). Erna volgt een helse fietstocht naar het appartement van twee dispuutsgenootjes, want jawel: het is weer voetbaltijd! De eerste helft proppen we ons uit frustratie vol met komkommer, chips, popcorn, aardbeien en snoepjes, maar naar mate de wedstrijd vordert, kunnen we alleen nog maar gespannen naar het scherm staren. Gillend vallen we in elkaars armen als de winst in onze zak zit en er worden meteen wilde plannen gemaakt voor de halve finale. Zwetend en ploeterend trap ik me weer terug naar huis toe, want daar wacht een pizza op me. Ik heb hem gisteren gescoord voor 65 cent bij de plus en ik ga hem opkalefateren met de groenten die ik over heb van de salade van woensdag. Het wordt uiteindelijk een overheerlijke pizza met tomaat, paprika, mais, ham en kaas. Deze dag kan niet meer stuk!
Eindresulaat: nog steeds € 3,09
Zaterdag
Blut, moe en eenzaam. Waar ga je dan heen? Juist! Naar je ouders. Lekker vroeg stap ik op de trein zodat ik de hele dag kan genieten van het prachtige Limburg. Eenmaal thuis is alles chill. Maar ik heb afgesproken met een vriend om wat te gaan drinken op het terras. Meneer komt ook nog eens twintig minuten te laat aankakken, dus ik lurk heel langzaam aan mijn cassis. Met 3,09 kom je nu eenmaal niet heel ver op het terras. Gelukkis de bediening bijzonder traag en ik niet bijzonder dorstig, dus zo komen we al een heel eind. Als hij eenmaal is gearriveerd kijken we naar Argentinië – Duitsland. De bediening zit zo gefascineerd het voetbal te volgen dat ze totaal vergeten om ons te vragen of we nog iets willen drinken. Voor mij gunstig, voor mijn mede-terrasser iets minder. Hij moet iedere keer naar de bar lopen om ongeveer te smeken om nog een drankje. Uiteindelijk heb ik het overleefd met mijn ene cassis van 1,80. ’s Avonds heb ik, jawel, een examenfeestje. Voor mij al een poosje geleden, maarja sommige mensen doen nu eenmaal 7 jaar over de HAVO. En een examenfeestje betekent natuurlijk gratis drank en eten, dus dat past prima in mijn week. Na een poosje besluiten mijn vrienden om een kijkje te nemen in de stad, maar ik moet vanwege mijn missie helaas aftaaien. Dat levert misschien wat smsjes op met ‘Loser!’ en ‘Partypooper!’erin, maar mijn portemonnee blijft gevuld.
Eindresultaat: 3,09 – 1,80 = € 1,29
Zondag
Op zondag is het praktisch onmogelijk om geld uit te geven, dus nu is het een goed moment om eens terug te blikken op de afgelopen week. Stiekem heb ik af en toe wel moeilijke tijden gehad. Als mijn studiegenootje op smakelijke wijze een snicker ging eten, begon mijn maagje toch enigszins te rammelen. Maar ik heb wel geleerd, dat je echt heel goedkoop kan eten. Geen vlees, budgetmerken en een bezoekje aan de Lidl hielpen daar flink aan mee. Ook samen eten met je huisgenoten of een weekendje op bezoek gaan bij ouders drukt de kosten. Het meest irritant vond ik nog het feit dat ik niet op stap kon gaan. Ik kan niet wachten tot ik weer een gezellige avond met mijn vriendinnen kan hebben in de binnenstad van Tilburg. Die we natuurlijk gaan afsluiten met een broodje kebab! Het is in ieder geval fijn om te weten dat als al je stufi op is gegaan aan die ontzettend mooie schoenen je het best wel een weekje kan overleven met twintig euro.
EINDRESULTAAT: € 1.29 !!!
Michelle Vleugels
Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)