woensdag 13 oktober 2010
Lieve Albron,
Ik ken je nu een paar weken. In deze weken hebben we al heel wat ups en downs gehad, maar alles wat nieuw is moet wennen. Met Avenance was dat namelijk ook zo. Ik kan, net zoals de meeste mensen, niet zo goed met veranderingen omgaan.
Avenance heeft 3 jaar lang voor mij en mijn medestudenten gezorgd. Hongerlijden hoefden we niet en met een paar cent in je portemonnee kon je altijd wel iets scoren; een broodje, yoghurt, mueslireepje, noem maar op. Maar deze relatie hield niet lang stand, wij werden uit elkaar gerukt alsof het niets was. Onze relatie werd kapot gemaakt.
En toen kwam jij, Albron. Jij blijft bij de basics. Precies wat wij studenten nodig hebben; geen poespas met speciale papiertjes eromheen of raar beleg… nee, gewoon basics. Er komt inderdaad een ‘maar’ aan.
Weet je wat zo speciaal aan jou is, Albron? Jij bent onbereikbaar. En daarom wil iedereen je hebben. Partners die leugens verspreiden worden vaak niet gewaardeerd, maar zijn toch een stuk spannender dan de goede oude broodjessmeerders. Wat jij ons aanbiedt is een basic broodje en een cola voor €3,50. Daar kan ik prima mee leven. Maar mijn hart gaat alweer tekeer bij de kassa als ‘de advertenties die er hangen nog niet kloppen’ en ik alsnog €5,50 moet afrekenen. Dan voel ik me belazerd. En die andere 18 studenten achter mij in de rij ook. Is dat wat je wil, een beetje met mooie prijzen adverteren waar geen #$&@ van klopt?
Waarom, Albron? Waarom ben je zo ongelooflijk duur en geef je zo weinig?
Waarom misleidt je ons met aantrekkelijke advertenties en worden we vervolgens om de tuin geleid?
Waarom maken jullie de fout die wij leren niet te maken? Misleidende advertenties zijn verboden in Nederland!
Waarom Fontys? Waarom blijven jullie veranderingen doorvoeren en kloppen jullie, misschien onbedoeld, de studenten die te lui zijn om hun eigen brood te smeren zoveel geld uit hun zak?
Albron, toen ik deze brief begon wist ik nog niet wat ik met deze relatie wilde. Liefde gaat soms door de maag, maar ik kijk toch liever eerst in mijn portemonnee. Het zal moeilijk worden je af te blijven wijzen, maar nu weet ik het zeker. Op deze voet kan ik niet met je verder. Je maakt misbruik van me, dat is iets waarvan ik heb gezegd dat het me nooit zou overkomen.
Ik hoop dat je erg gelukkig wordt. Ik hoop dat je geen mensen meer pijn doet door ze te bedriegen. Ik hoop dat je inziet dat je meer liefde krijgt als je er minder om vraagt.
Liefs,
Sandra Feijen
Meer info over studeren, studie, opleiding, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check http://www.tilburgisthuis.nl
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hahaha cool chick!
BeantwoordenVerwijderenTja, dat is het begin van het einde.....en exact precies hetzelfde is bij onze bedrijfskantine gebeurd en nu hebben we niets meer....
BeantwoordenVerwijderenmfweert