donderdag 8 juli 2010

Clichés in de Euroscoop


Het was alweer een tijdje geleden dat ik een bioscoop heb bezocht, tegenwoordig kun je immers alle films downloaden. Het was echter wel weer eens tijd om samen met mijn vriendin iets leuks te ondernemen. Zelf ben ik pas twee keer in de Euroscoop in Tilburg geweest, maar dit in verband met schoolactiviteiten. Ik was er dus nog nooit naar de film geweest. De Euroscoop –gelegen op het Olympiaplein 2 (bus 1 of 11 via Stappegoor)- is een gigantische bioscoop met maar liefst 12 zalen. Voor ieder wat wils dus.

Naast de Euroscoop, maar ook gedeeltelijk in de bioscoop, ligt restaurantje Bommel Beer. Er is een arrangement beschikbaar voor maar €25,- incl. bioscoopkaartje en een driegangen diner. Aangezien er meerdere acties gelden in deze Euroscoop, besloot ik van een andere gebruik te maken: Maandag bios. Dit houdt in dat iedere film maar €5,- kost (m.u.v. 3D-films: €7,50) op maandag. Een student krijgt sowieso €1,- korting op een bioscoopticket. Het feit dat ik samen met mijn vriendin naar de film ging had uiteraard invloed op de keuze van de film:P Na wikken en wegen besloten we de film ‘Letters to Juliet’ te bezoeken.

Waar gaat deze film kort over? Nou, de film beweegt een verloofd koppel richting Verona (Italië), de stad van Shakespeare’s Romeo & Julia. Daar aangekomen zijn ze de hele vakantie gescheiden, wat Sophie (Amanda Seyfried) de gelegenheid geeft om zelf Verona te ontdekken. Ze sluit zich aan bij een groep vrouwen (Juliet secretaresses) die onbeantwoorde liefdesbrieven beantwoordt. Dan vindt uitgerekend Sophie ´heel toevallig´ een brief uit 1957. Zij reageert hier op en vervolgens raakt de film in een stroomversnelling. Er komt uiteraard een reactie op de brief, nee, geen reactie per brief, de vrouw in kwestie komt hoogstpersoonlijk met haar kleinzoon vanuit Londen overvliegen naar Verona! Op zoek naar haar ‘Romeo’ (in haar geval Lorenzo). De film is verder voor de pauze goed te doen is, omdat Sophie en de kleinzoon (Charlie) elkaar op een hilarische wijze elkaar een voet dwars proberen te zetten. Overduidelijk is dan wel al dat Sophie en Charlie verliefd zullen worden.. Ik zal niet veel meer verklappen over het einde van de film, maar ik kan wel zeggen; na de pauze volgen de clichés zich sneller en ongeloofwaardiger op, terwijl de komische passages steeds minder vaak om de hoek komen kijken. Dat maakte het in mijn ogen, vooral na de pauze, toch een ietwat geforceerde film. Met name een scène in de film waar de oude vrouw Sophie (ze kennen elkaar amper) gaat knuffelen, zoenen (op de wang:P) en zelfs haar haren begint te kammen gaat mij te ver. Mijn vriendin vond die clichés natuurlijk wel prachtig…

Met andere woorden, een matige film waar je makkelijk met je date naartoe kan.



Over de Euroscoop: het is een gigantische bioscoop waar altijd wel een leuke film te vinden is. Zeker wanneer je gebruikt maak van de aangeboden acties. Het ruime aanbod van films, de relaxte stoelen en de makkelijke bereikbaarheid met het openbaar vervoer maken het tot een aanrader om gezellig een avondje uit te gaan. Blijf je liever in het centrum, dan is er natuurlijk ook nog de Must See, Cinecitta of Filmfoyer. Die zijn voor 'n volgende keer…

Rick van den Boorn

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

Academisch rocken in Tilburg


Vrienden van mij studeren op de Rockacademie in Tilburg. Maar wat doen ze op die academie nu eigenlijk, de hele dag alleen maar rocken? Om erachter te komen wat de studie songwriting van de Rockacademie inhoudt, heb ik een student van de Rockacademie geinterviewd. Thomas van der Zwan (songwriter) is een ervaren muzikant en heeft een beeld geschetst van de inhoud van de opleiding. Wat is er leuk aan en waar moet je zoal op letten bij het kiezen van een opleiding aan de Rockacademie?

Een korte profielschets:

Thomas Maarten van der Zwan | 23 jaar | Opleiding: Songwriting | Studiejaar: 4 | Band: Cartoonism | Oudere bands: Nemesis, La Balancoire en anderen | Publicaties: Een avond in Amsterdam | Is tevens schrijver van boeken, gedichten en filosofisch georiënteerde essays |



Waarom de Rockacademie?
Omdat ik al mijn hele leven met muziek bezig was en het na het afwegen met andere studies, de meest geschikte voor mij was. Ik jamde en speelde altijd al gitaar en was altijd met bands aan het musiceren, ook met vrienden thuis namen wij vaak muziek op. Ik was er meer mee bezig dan dat ik er mijn baan van wilde maken. Muziek maken was het enige wat ik echt leuk vond. Deze opleiding bood goede kansen om te doen wat aansloot op mijn hart en ziel, namelijk muziek maken.

Wat deed je in het eerste jaar?
In het eerste jaar werden bandjes samengesteld. Dat ging best goed, alleen was ik er zelf nog vrij onervaren mee. Ik probeerde dingen uit die niet goed werkte, maar achteraf gezien was dat een onderdeel van het leerproces. Ik was nog niet commercieel, maar als een vrije vogel aan het denken. Dus meer voor de leuk en om gewoon chill met mensen muziek te maken. Ook leerden wij de basis van muziektheorie, maar dat vond ik niet heel moeilijk. We kregen ook les over hoe de muziekindustrie in de praktijk werkt.

En wat deed je in het Tweede jaar?
Om meer inzicht te krijgen in de praktijk van de muziekindustrie, kwamen onder andere Ilse de Lange en de toetsenist van Blöf, Bas Kennis lesgeven. Wij moesten bijvoorbeeld in opdracht van Ilse de Lange een lied voor haar schrijven. Als deze goed was, dan zou ze die ook echt uitvoeren. Dat was erg leuk om te doen. Het tweede jaar was gespitst op het zogenaamde ‘Music Lab’. Dat is een maquette van de werkelijke industrie maar dan binnen onze school. Het is een soort rollenspel, waarin ik songschrijver was. Toen moest ik bijvoorbeeld iDents maken voor de radio, reclame tunes maken en ook voor internetfilmpjes. De muziektheorie werd in het tweede jaar ook intensiever. Daarnaast kreeg ik kunstsociologie, wat eigenlijk een filosofische benadering is van wat muziek betekend in de maatschappij. Verder gingen we tijdens het tweede jaar uiteraard gewoon door met de samengestelde band. Regelmatig treedt je met die band op in 013 en een speciale performance ruimte binnen de Rockacademie zelf.

Vind je dat je jezelf genoeg kon laten zien met optredens die de Rockacademie regelde?
Ik kreeg echt wel de kans om mezelf te laten zien. De school vind het belangrijk dat jij jezelf kan laten zien aan medestudenten en dat heeft als doel dat je dat in het echt ook goed kan. Verder is het deels ook je eigen verantwoordelijkheid om aanwezig en zichtbaar te zijn in de muziekindustrie.

Hoeveel optredens heb je in je hele leven gehad?
Zeker tweehonderd optredens, met verschillende bands en solo.

Heb je bij één van die bands wat aan de Rockacademie gehad?
Bij La Balancoire ging liedjes schrijven mij voorheen al goed af, omdat ik dat met die bandleden goed kon. Maar ook door mijn ervaring van wat ik leerde op school leerde ik wat het ‘regelen’ van optredens inhield en hoe je een bepaalde houding aan moet nemen binnen de muziekindustrie. Als baan heb je jezelf aan bepaalde regels te houden. De praktijk sluit realistisch aan op de opleiding. Ik overwoog nog om La Balancoire als schoolopdracht op te geven. Dat is leuk aan de opleiding, je kan zelf een band aandragen als hoofdopdracht. Dan kan je misschien wel de enige zijn die dat doet, maar als je het goed verantwoord en veel doet, dan kan 't wel.

En nu zit je in het vierde jaar, wat doe je nu?
Dit jaar moest ik een tweede ‘rol’ spelen binnen het bestaande rollenspel. Naast songschrijven moest ik een eigen act beginnen. Dat is Cartoonism geworden. Ik moet een half jaar doorstuderen omdat ik een vak niet gehaald heb dit jaar.

Een live optreden van Cartoonism is te zien in onderstaande video



Toekomstplannen?
Ik wil sowieso in samenwerking met songwriters demo’s opnemen die geschreven zijn voor artiesten en die dan verkopen. Dus uiteindelijk ervoor zorgen dat mijn liedjes op de albums van artiesten komen te staan. Ik wil veel acts opzetten waarbij ik uitvoerend artiest ben of songschrijver. Tevens wil ik concepten en acts bedenken voor artiesten. Zelf wil ik bijvoorbeeld in acts fungeren zoals met Cartoonism en mocht dat niet werken, dan probeer ik dat met een ander concept. En boeken schrijven zal ik altijd blijven doen. Ik kan ook altijd nog muziekles geven natuurlijk. Er zijn dus veel opties.

Zou je op de Rockacademie les willen geven?
Nee, ik zou me in die sfeer niet goed thuis voelen. Ik vind dat een HBO-student meer ervaring moet hebben voordat hij zelf les gaat geven. Ik zou wel muziektheorie willen geven, want dat is heel concreet. Ik heb nooit helemaal op de rockacademie gepast, ik heb mij daar nooit helemaal thuis kunnen voelen. Maar dat ligt deels ook aan mij. Het is een gezellige en goede school, maar als leraar zou ik mij er toch niet echt op m’n plaats voelen. Mijn ambities liggen ook niet echt op de Rockacademie. Als ik in geldnood zit misschien, maar het zal verder niet vanuit mij komen.

Wat was het minst leuke van de opleiding?
Het competentiegerichte aspect. Het eindeloos schrijven van reflecties op jezelf. Ik zag het nut er wel van in, maar het was echt overtrokken. Het nadeel en minst leuke is de digitalisering van zo’n opleiding. Alles gaat via internet, inclusief het ontvangen van feedback en dergelijke. Ik zou bijna de opleiding kunnen doen zonder de leraar ooit te zien, dat vind ik een kwalijke zaak. Des te mooier is het dan wel dat wij een docent hadden die ons mee naar huis nam om te gaan werken, in de studio te zitten en muziek te maken.

Wat zou je toekomstige Rockacademici willen adviseren?
Ga alleen naar de Rockacademie als je in staat bent om voor jezelf goede plannen te maken en een duidelijke visie hebt op wat je wil gaan doen. Overweeg altijd eerst of je het niet zelfstandig zou kunnen, want het kost veel studiegeld om de studies op rockacademie te volgen. De industrie wacht niet op mensen die vier jaar studie-ervaring hebben, maar op mensen die werken. De Rockacademie is een opstap en biedt geen garantie tot succes.

Gijs Molsbergen

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

dinsdag 6 juli 2010

En de winnaar is..!


foto: NevenFotografie

Een decor in de sfeer van “duizend-en-één-nacht”, muziek waar de meeste Hollandse heupen niet soepel op kunnen dansen en 18 prachtige dames en heren die strijden om twee felbegeerde titels. Ik bezocht de meest culturele verkiezing van Tilburg: de Miss & Mr. T-Parade verkiezing.

Gewapend met een glas cola, een schrijfblok en mijn camera had ik me op een stoel in de 013 geplakt om me in culturele sferen te gaan begeven. Voor mij was het mijn eerste Missverkiezing, dus ik was benieuwd of deze iets weg zou hebben van de Amerikaanse Missverkiezingen die je wel eens in films tegenkomt. Niets was minder waar.

Allereerst kwamen de kandidaten in glinsterend “Alladin-like” kostuum het podium op en presenteerden zichzelf. Het was een goede mengelmoes, jong en oud, die uitkwamen voor landen als Suriname, Curaçao, Aruba, Sint-Maarten, Marokko, Bonaire en Indonesië. Na de korte introductie was het dan echt tijd voor de kandidaten om te laten zien waarom zij Miss of Mr. T-Parade moesten worden.

Tijdens de drie rondes werden onder andere de speech skills, de speciale talenten, kennis van Tilburg, traditionele klederdracht en algehele presentatie getest. Vooral de traditionele dansmoves van verschillende kandidaten vielen bij mij erg in de smaak! Ook moesten de kandidaten allemaal een vraag beantwoorden, gekleed in de klederdracht van het land waar zij voor uit kwamen. Daarbij moet je voornamelijk denken aan vragen als “Wat is het nationale gerecht van Marokko?” of “Hoe ziet de vlag van Brabant eruit?”. Natuurlijk gaven alle kandidaten het perfecte antwoord.

Zo rond elven werden dan de nieuwe Miss & Mr. T-Parade bekend gemaakt. Dit jaar ging de jury voor Niandy Losiabaar (Curaçao) en Frank Tielemans (Nederland). Niandy viel vooral op door haar geweldige performance en haar flair. Frank gaf een inspirerende speech en een komische performance weg. Om jullie een impressie te geven van de avond heb ik een filmpje gemaakt, deze kunnen jullie hier bekijken.

Conclusie: Dit heerlijke multi-culti evenement was nog maar een voorproefje van de T-Parade, die afgelopen zondag plaatsvond in de stad. Het eerste evenement waar de nieuwe Miss & Mr. T-parade publiekelijk optreden. Voor meer informatie over de T-Parade kan je eens hier kijken: www.t-parade.nl

Tessa van Elk

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

Met twintig euro de week door


Wij studenten hebben het zwaar. Het bier is duur, de pizza niet goedkoop en de magnetronmaaltijden zijn niet te vreten. Daarom spendeer je toch heel wat zuurverdiende (of eerlijk door de IBG gekregen) euro’s aan eten en drinken. Een avondje stappen kost je al snel een euro of 30 en voor de prijs van een gemiddelde maaltijd kan een heel Afrikaans weeshuis een jaar eten. Dat moet toch anders kunnen? Daarom ging ik voor jullie op onderzoek uit. De missie: overleef een week met 20 euro. Niet meer en niet minder.

Maandag
Het gaat al vrij snel mis. Nederland moet voetballen en dan ga ik altijd traditiegetrouw samen met mijn dispuutsgenootjes voor de televisie zitten. De enige verplichting is dat iedereen iets te drinken en te eten meeneemt. *Kaching* daar gaat mijn 20 euro denk ik. Gelukkig blijkt de cola van de Plus maar 79 cent te kosten en TUC-jes, 85 cent. Komen we daar weer lekker goedkoop vanaf. Tijdens het voetballen schrans ik me natuurlijk vol met het eten van de rest, zodat ik daar lekker op kan teren. Na het toch enigszins telleurstellende potje tegen een bal aan schoppen wordt er besloten om pizza te bestellen. Ik fiets vlug naar huis voordat ik mijn geld aan een pizza kan verkwisten. Mijn immer enthousiaste huisgenootje doet vol overgave mee aan mijn missie en we krijgen het voor elkaar om voor 2,15 P.P een hoofdgerecht en nagerecht te kokkerellen! Het zijn tortellini’s geworden met saus die je moet aanmaken met water en heel veel geraspte kaas. Het smaakt enigszins zoutig en glibberig, maar het is prima weg te krijgen.

Eindresultaat: 20,00 – 3,79 = € 16,21

Dinsdag
’s Morgens kom ik er achter dat ik wel afbakbroodjes heb, maar geen beleg. Ik moet om 9 uur op school zijn en heb nog net genoeg fatsoen om mijn roomies niet uit bed te trommelen voor een plakje kaas. Normaal zou ik dan op school ontbijten, maar dat is weer zo ontzettend duur. Dus ik besluit om een dagje op droog brood en water te leven. Smaakt best prima. Beetje alsof je de hele dag stokbrood eet. Na een poosje geef ik toch toe en koop ik voor 70 cent een krentenbol op school. Ik kon er niks aan doen. De krentenbol riep mijn naam! Eenmaal in de supermarkt loop ik te balen dat ik broodbeleg moet kopen. Dat is toch wel weer redelijk prijzig. Gelukkig vind ik ham, die er overigens vrij ranzig uitziet, die echt spotgoedkoop is. Het avondeten bestaat deze keer uit kruidenstokbrood en gevulde tomatensoep. Wist je dat je bij de Plus twee kruidenstokbroden 90 cent kosten? Geen geld toch? Ik besluit later op de avond om naar de receptie van een dispuut van studentenvereniging Plato te gaan. Dat is namelijk op de kosten van het desbetreffende dispuut drinken. Laat die rosé maar komen!

Eindresultaat: 16, 21 – 5,70 = € 10, 51

Woensdag
Met een lichte kater smeer ik op woensdagochtend braaf voldoende boterhammetjes om een dag school te overleven. Uiteindelijk ben ik vrij vroeg thuis en ik kom erachter dat je me ranzige ham best wel lekkere tosti’s maakt. Omdat ik al op de helft van mijn budget zit besluit ik naar de Lidl te gaan. In de winkel verbaas ik me erover dat één rode paprika twee euro kost en dat drie stoplicht paprika’s (je weet wel die rood, geel, groene paprika’s die gezellig samen in een zakje zitten.) 1,20 kosten. De keuze is dus snel gemaakt en ik besluit ook om alvast het avondeten voor morgen hier te kopen. Ook dubieus is dat er geen winkelmandjes zijn in de Lidl. Ik loop met mijn armen vol eten rond en voel me een beetje alsof ik alles aan het stelen ben. Ik creëer eenmaal thuis een lekkere pastasalade met mozzarella, pesto, paprika, maïs en sla. Samen met het kruidenstokbrood van gisteren smaakt het best verdienstelijk. De rest van de avond breng ik smeltend op de bank door. Overigens best goed voor de lijn deze missie. Voor chips en koekjes is er namelijk geen geld.

Eindresultaat 10,51 – 5,40 = € 5,16

Donderdag
Ik heb één wijze tip voor alle toekomstige studenten: verzamel je lege flessen! Iedereen die mijn kamer binnen komt is verbaasd over mijn collectie, maar het heeft me vandaag toch mooi 2,25 opgeleverd. En aangezien ik op het einde van mijn budget zit, heb ik dat wel nodig. Van het geld heb ik alvast mijn avondeten voor morgen gekocht. En alhoewel ik op iedere andere dag de magnetronmaaltijden vermijdt smaakt de ontzettende cheap-ass lasagne van de de Lidl bijzonder goed. Normaal is donderdagavond dé stapavond voor studenten, maar ik besluit om deze avond maar met mijn beentjes hoog televisie te kijken. En dat zorgt ervoor dat de kosten lekker laag blijven vandaag.

Eindresultaat 5,16 – 2,07 = € 3,09

Vrijdag
Aangezien ik gister mijn flessengeld heb gespendeerd aan kaas, is het deze morgen tijd voor tosti’s! Wat een feest, wat een feest. Nadat ik tot conclusie ben gekomen dat het putje in de douche verstopt is (de hele badkamer staat blank), ga ik langs een vriendin om lekker bij te kletsen. Eenmaal daar word ik voorzien van koude cola en sauzijcenbroodjes. Dat heb ik wel nodig aangezien het vandaag 35 graden is (de cola bedoel ik dan, niet de sauzijcenbroodjes). Erna volgt een helse fietstocht naar het appartement van twee dispuutsgenootjes, want jawel: het is weer voetbaltijd! De eerste helft proppen we ons uit frustratie vol met komkommer, chips, popcorn, aardbeien en snoepjes, maar naar mate de wedstrijd vordert, kunnen we alleen nog maar gespannen naar het scherm staren. Gillend vallen we in elkaars armen als de winst in onze zak zit en er worden meteen wilde plannen gemaakt voor de halve finale. Zwetend en ploeterend trap ik me weer terug naar huis toe, want daar wacht een pizza op me. Ik heb hem gisteren gescoord voor 65 cent bij de plus en ik ga hem opkalefateren met de groenten die ik over heb van de salade van woensdag. Het wordt uiteindelijk een overheerlijke pizza met tomaat, paprika, mais, ham en kaas. Deze dag kan niet meer stuk!

Eindresulaat: nog steeds € 3,09

Zaterdag
Blut, moe en eenzaam. Waar ga je dan heen? Juist! Naar je ouders. Lekker vroeg stap ik op de trein zodat ik de hele dag kan genieten van het prachtige Limburg. Eenmaal thuis is alles chill. Maar ik heb afgesproken met een vriend om wat te gaan drinken op het terras. Meneer komt ook nog eens twintig minuten te laat aankakken, dus ik lurk heel langzaam aan mijn cassis. Met 3,09 kom je nu eenmaal niet heel ver op het terras. Gelukkis de bediening bijzonder traag en ik niet bijzonder dorstig, dus zo komen we al een heel eind. Als hij eenmaal is gearriveerd kijken we naar Argentinië – Duitsland. De bediening zit zo gefascineerd het voetbal te volgen dat ze totaal vergeten om ons te vragen of we nog iets willen drinken. Voor mij gunstig, voor mijn mede-terrasser iets minder. Hij moet iedere keer naar de bar lopen om ongeveer te smeken om nog een drankje. Uiteindelijk heb ik het overleefd met mijn ene cassis van 1,80. ’s Avonds heb ik, jawel, een examenfeestje. Voor mij al een poosje geleden, maarja sommige mensen doen nu eenmaal 7 jaar over de HAVO. En een examenfeestje betekent natuurlijk gratis drank en eten, dus dat past prima in mijn week. Na een poosje besluiten mijn vrienden om een kijkje te nemen in de stad, maar ik moet vanwege mijn missie helaas aftaaien. Dat levert misschien wat smsjes op met ‘Loser!’ en ‘Partypooper!’erin, maar mijn portemonnee blijft gevuld.

Eindresultaat: 3,09 – 1,80 = € 1,29

Zondag
Op zondag is het praktisch onmogelijk om geld uit te geven, dus nu is het een goed moment om eens terug te blikken op de afgelopen week. Stiekem heb ik af en toe wel moeilijke tijden gehad. Als mijn studiegenootje op smakelijke wijze een snicker ging eten, begon mijn maagje toch enigszins te rammelen. Maar ik heb wel geleerd, dat je echt heel goedkoop kan eten. Geen vlees, budgetmerken en een bezoekje aan de Lidl hielpen daar flink aan mee. Ook samen eten met je huisgenoten of een weekendje op bezoek gaan bij ouders drukt de kosten. Het meest irritant vond ik nog het feit dat ik niet op stap kon gaan. Ik kan niet wachten tot ik weer een gezellige avond met mijn vriendinnen kan hebben in de binnenstad van Tilburg. Die we natuurlijk gaan afsluiten met een broodje kebab! Het is in ieder geval fijn om te weten dat als al je stufi op is gegaan aan die ontzettend mooie schoenen je het best wel een weekje kan overleven met twintig euro.

EINDRESULTAAT: € 1.29 !!!

Michelle Vleugels

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

Stomme, saaie, grauwe, stinkende, onzinnige boeken


Een aantal weken geleden ving ik een discussie op van een aantal jonge dames – mijn leeftijd – over boeken. En niet zomaar boeken, nee. Stomme, saaie, grauwe, stinkende, onzinnige boeken. Ze leken niet te begrijpen waarom mensen het in hun hoofd halen om tijd te verspillen aan een of andere bundel papieren waarin slechts een hoop kleine letters staan.

Naarmate het gesprek vorderde moest ik mezelf steeds meer tegenhouden om mijn persoonlijke, erg afwijkende mening met deze dames te delen. Ik wou ze dolgraag wijzen op hun onwetendheid, en op het gevaar dat ze liepen om alle prachtige verhalen die de wereld in zijn gebracht mis te lopen. Maar ik deed het niet. Ik verborg mijn geërgerde gezicht, stond op en wandelde naar de bibliotheek. De geweldige bibliotheek in het centrum van Tilburg.

Ik moet bekennen dat ik er nog maar twee keer binnen ben geweest, maar ik heb zelfs nu al dingen gezien waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Dit komt trouwens voornamelijk door mijn eigen onwetendheid, aangezien ik in het dorp waar ik woon niet bepaald veel hoogstaande (technologische) ontwikkelingen meekrijg. Laat staan in de plaatselijke bibliotheek.. Maar hoe dan ook, het was geweldig!

Toen ik mezelf in de draaideur begaf en het enorme gebouw binnenliep, voelde het alsof ik thuis kwam. Het eerste fenomeen waar ik op stuitte was een of ander mooi georganiseerd leescafé. Je hebt de mogelijkheid om de hele bibliotheek door te struinen om een lekker boek te zoeken, waarna je neerploft op een fijne bank of stoel om onder het genot van een hapje of drankje de zojuist gevonden informatie meteen in je op te nemen. Een ideaal concept! Ik zou er niet raar van opkijken als me verteld wordt dat zoiets al vreselijk lang bestaat, maar zoals ik eerder vermeldde; ik weet van niets.

Mijn volgende fascinatie heeft echter niets te maken met de enorme hoeveelheid boeken die in de bibliotheek aanwezig zijn, maar met iets wat misschien nog net wat mooier is. Ik wandelde onvoorbereid naar de tweede verdieping, en ontdekte daar tot mijn verbazing een ongelooflijke verzameling dvd’s en cd’s. Ik had binnen enkele minuten al zo’n 9 films vast die ik per se moest hebben, en er zaten er ongetwijfeld nog veel meer tussen. De aanwezige muziek was op het eerste gezicht niet helemaal mijn ding – ik heb een vreemde smaak -, maar nadat ik het werk van een stel onbekende artiesten had beluisterd was ik ook op muzikaal gebied helemaal om. En ja, ik geloof goed dat zowat iedere bibliotheek een cd- en dvd afdeling heeft. Maar hebben zij ook zo’n prachtige service die je slechts 9 euro per jaar laat betalen voor alle schijfjes die je maar hebben wilt? Ik dacht het niet. Ik weet overigens niet of dit gegeven ook voor ‘volwassenen’ geldt - ik hoorde het van een betrouwbare zeventienjarige bron - maar het klinkt o zo goed!

Net toen ik dacht dat ik alles gezien had ontdekte ik ook nog een of andere adembenemend uitleensysteem. Persoonlijke service is er bijna niet te vinden, maar de computer die er staat zorgt zo goed voor je! Je hoeft alleen maar je pasje en de gewenste materialen op een bureau te leggen en alles wordt binnen enkele seconden voor je geregeld. Hoe makkelijk wil je het hebben?!

Ik kan me goed voorstellen dat ik nu zelf klink als een of ander onwetend persoon, maar ik kan nu in ieder geval hardop zeggen dat ik na mijn korte Tilburgse bibliotheekervaringen zowel informatie heb over de nieuwste ontwikkelingen, als over een stel ongelooflijke auteurs, boeken, artiesten en scenario’s! Dus alsjeblieft; ga naar de bieb, probeer het gewoon een keertje uit. Je zult vanzelf zien dat er zoveel meer is dan de saaie, onzinnige boeken waar je misschien mee bekend bent! En daarbij, boeken kunnen prachtig zijn, maar de omgeving waarin ze zich bevinden kan alles nog net even iets mooier maken. En dat is in het centrum van Tilburg zeker het geval!

Geertje van de Wal

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

maandag 5 juli 2010

Springbreak 2010


Met een zware kater denk ik terug aan afgelopen nacht. Maar wat wil je, als je een line-up hebt met Billy the Klit, Raw Endz en Na-Na Osé, in een zwembad, met bier! Springbreak 2010 was een exotische ervaring, euforisch bijna. Niet alleen vanwege de kwaliteit van de DJ’s, maar ook vanwege de lichttechniek, de beveiliging en natuurlijk de leuke dames in bikini.

Het subtropisch zwembad in Stappegoor transformeert een keer in het jaar voor twee dagen omgebouwd in een subtropische club. Mijn huisgenoot had kaartjes gekocht, die trouwens binnen twee dagen uitverkocht waren, en ik was één van de gelukkige studenten die mee ging naar dit spektakel. Mooie vrouwen, harde beats, een lazershow en een gigantisch videoscherm maakte het feest echt de moeite waard.

Ik moet alleen wel zeggen dat ik, mijn huisgenoot en een aantal vrienden, vonden dat de DJ die bij binnenkomst draaide (rond 11 uur), niet al te best stond te mixen. Misschien moest hij gewoon even warmdraaien, of stond hij weg te dromen bij het zien van de honderden mensen die voor zijn neus in een zwembad stonden te dansen. Ik heb trouwens geen opstootjes gezien en van een vriendelijke beveiliger begreep ik dat er op het moment dat ik het hem vroeg, nog niemand gevochten had of eruit gezet was. Dit goede teken, het studiejaar die ik deze week afsloot en de gemoedelijke sfeer deed mij dan ook helemaal uit mijn dak gaan. It was getting late, but I didn’t mind, om het zo maar even te zeggen.

De ‘satisfaction’ was groot bij de bezoekers en ik vermoed dat zij zich dan ook volgend jaar weer aan de toonbank zullen melden om een kaartje te kopen. In een zwembad staan met twee biertjes in je hand en goede vrienden om je heen is sowieso okay. Doe daar nog drie vette DJ’s bij, een vleugje vriendelijk barpersoneel, een zwembad, mooie vrouwen en je hebt Springbreak 2010. Mijn complimenten voor de organisatie en ook zeker voor de geniale lazer- en video-effecten die geprojecteerd werden op de ‘waterval’.

Het was een feestelijke manier van verkoeling zoeken tijdens deze warme dagen. Zo feestelijk zelfs dat ik een droge broek vergat mee te nemen en uiteindelijk in mijn boxershort naar huis gefietst ben...

Tot ziens bij de Springbreak 2011!

Gijs Molsbergen

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl

Chili con Fusion – De live coversensatie


Als artiest moet je tegenwoordig al iets aparts doen om nog op te vallen. Nou, dat heeft Chili con Fusion toch zeker wel gedaan. De band bestaat namelijk uit een gitarist, een drummer en… een DJ! Ze produceren dan ook (nog) geen eigen werk, maar maken mash-ups van hits uit alle hoeken uit de muziekwereld. Van rap tot drum ’n bass tot oude popsongs. Tijd om wat meer te weten te komen over Chili con Fusion. Robin Faas, drummer van de band, vertelt zijn verhaal.

“Chili con Fusion bestaat al sinds 2006, maar ik zit pas twee jaar bij de band. Daarvoor was het een jazz-achtig project van hem, totaal anders. Sinds anderhalf jaar maken we in deze formatie covers/mash-ups.”

Een band met een DJ is een aparte combinatie…
“Om het aan anderen uit moet leggen, is wel erg moeilijk. Als je met een DJ speelt, verwachten mensen al gauw hele vage muziek. Ze denken dat het lastig zal zijn om naar te luisteren. Wij blijven echter heel erg in het midden. We maken gewoon toffe covers die gemakkelijk te herkennen zijn voor iedereen. Zoiets als wij nu doen, is er in Nederland eigenlijk nog niet. We zijn een soort live coversensatie, niet weer een standaard coverband waarvan er zoveel zijn. Gewoon toffe hooks, een toffe sound. Die zie je niet overal.”

Jullie muziek maakt veel indruk in clubs; de muziek is erg dansbaar. Hoe zit het met gewone optredens?
“Het zal lastig zijn om ons als hoofdact ergens op een podium te plaatsen, om dezelfde reden die jij noemt. Dan zou je een hele dansavond moeten organiseren. Zoiets als LOOS (in 013, red.) is dan wel heel makkelijk, dus dat doen we ook al. Bovendien is er steeds meer publiek voor dit soort muziek op festivals. Het wordt nu vooral geremd omdat ik nog veel optreed met Destine, maar als ik de tijd zou hebben, zou ik veel meer optreden met Chili con Fusion. Dan zouden we denk ik ook kunnen optreden op festivals.”

Jullie spelen nu alleen nog maar in Tilburg…
“De intentie is om ook buiten Tilburg te gaan spelen, maar we zitten nog in de beginfase van dit project. We hebben, denk ik, nog nooit meer dan vier uurtjes gerepeteerd voor een optreden. Zouden we dat wel doen, kunnen we veel meer. Als je maar vier keer per jaar in Tilburg speelt, is dat net wat te weinig om een band echt leven in te blazen. Het liefst zou ik heel het clubcircuit afgaan en op zomerfestivals op het dancepodium staan. We kunnen de mensen aangenaam verrassen met live-elementen binnen dance muziek.”

Biedt Tilburg genoeg voor kleine bands?

“Jazeker, je hebt hier de Cul de Sac en de Studio zitten, hele toffe cafés (Heuvel). Die bieden je ook de plek om shows te spelen. Voor onze muziek is het wel wat moeilijker om een goed podium te vinden, want clubs hebben niet echt de ruimte voor een band. Daarnaast heb je natuurlijk 013, waar je kunt repeteren voor weinig geld. Daar is de kwaliteit van de apparatuur in de repetitieruimtes boven gemiddelde kwaliteit.

Als je dan groter wordt, moet je dan niet met eigen werk aan de slag?
“Het zullen altijd mash-ups blijven, maar zoals een DJ wel eens een oud nummer als basis neemt voor een eigen nummer, kunnen wij dat ook doen. Zodanig mixen met een nieuw ritme eronder dat het een heel nieuw nummer wordt. Als er dan zo weinig van het origineel overblijft, kan je het bijna als eigen werk zien. Op die manier is het toch ‘onze’ set.”

http://www.myspace.com/chilifusion
Dj/producer: Daniel Ortgiess
Drums/percussion: Robin Faas
Guitar: Igor Sekulovic

Ian Schram

Meer info over studeren, opleidingen, evenementen, uitgaan etc. in Tilburg? Check www.tilburgisthuis.nl